heal.abstract |
Τα νοσοκομεία στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν πολλά και κυρίως λειτουργικά προβλήματα, σε σύγκριση με ό,τι συμβαίνει στα νοσοκομεία άλλων ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών. Οι υπεύθυνοι των ελληνικών νοσοκομείων υποστηρίζουν ότι αυτό οφείλεται κυρίως στην ανεπάρκεια των πόρων που διατίθενται. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι σε ποια έκταση αυτή η ανεπάρκεια πόρων είναι υπεύθυνη για την μη αποτελεσματικότητα των νοσοκομείων; Από την άλλη πλευρά, αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει επάρκεια πόρων δημιουργείται το ερώτημα εάν το παρόν σύστημα είναι ικανό να κάμει πλήρη και αποδοτική χρησιμοποίηση έστω των υπαρχόντων πόρων. Tο δεύτερο ερώτημα έχει αξία να ερευνηθεί, ανεξάρτητα αν το πρώτο μένει αναπάντητο, δεδομένου ότι στην περίπτωση που το παρόν σύστημα αποδειχθεί μη αποδοτικό, η όποια προσπάθεια αύξησης των διατιθέμενων πόρων στα νοσοκομεία δεν θα αντιμετωπίσει επιτυχώς τα προβλήματά τους. Σημαντική πλευρά του υπάρχοντος συστήματος λειτουργίας των νοσοκομείων είναι και η ακολουθούμενη πρακτική κατανομής των διαθεσίμων πόρων στα διάφορα τμήματα των νοσοκομείων. Στη περίπτωση που η κατανομή αυτή των πόρων δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες κάθε τμήματος, είναι πολύ πιθανόν κάποιος αριθμός τμημάτων να αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών τους, αν οι πόροι υπολείπονται των αναγκών. Την ίδια στιγμή, είναι πιθανόν σημαντικός αριθμός πόρων να παραμένουν αναξιοποίητοι, ως πλεονάζοντες, σε άλλα τμήματα του νοσοκομείου. Σε τέτοια περίπτωση ακόμα και αν υπήρχε επάρκεια πόρων, τα προβλήματα λειτουργικότητας του νοσοκομείου θα διατηρούνταν. Πάντως, ανεξάρτητα από την επιλογή μας για το πόσους τελικά πόρους θα αφιερώσουμε ως κοινωνία στη δευτεροβάθμια περίθαλψη, η επιθυμία μας δεν μπορεί να είναι άλλη από την αποδοτική κατανομή αυτών των πόρων. Οι πόροι δηλαδή να δαπανώνται αποδοτικά, ώστε να απολαμβάνουμε τη μέγιστη ωφέλεια από αυτούς. Η παρούσα εργασία ασχολείται με την κατανομή των διαθεσίμων πόρων του νοσοκομείου, όπως κλίνες, χειρουργεία και νοσηλευτικό προσωπικό στις διάφορες κλινικές του νοσοκομείου. Περιγράφει μια διαδικασία κατανομής, η οποία λαμβάνει υπόψη της, ως σημείο εκκίνησης, το σύστημα εισαγωγής των ασθενών στο νοσοκομείο και προβαίνει σε εκτίμηση των συνδυασμένων επιδράσεων πάνω στους διαφορετικούς απαιτούμενους πόρους. Η διαδικασία αυτή κατανομής έχει αναπτυχθεί από τον Vissers J.M.H., 1994 και είναι ποσοτική. Το βασικό μαθηματικό υπόδειγμα παρατίθεται στο Παράρτημα Γ. Παρόμοια μαθηματικά υποδείγματα έχουν αναπτυχθεί και από άλλους, π.χ. Lapierre S.D., Goldsman D., Cohran R., DuBow J., 1999, στο επιστημονικό πεδίο της επιχειρησιακής έρευνας. Σχετική πάντως μελέτη για νοσοκομείο στον ελληνικό χώρο έχει γίνει από τον Γκιώκας Δ., 1989. Η εργασία έχει τη μορφή της περιπτωσιολογικής μελέτης, αντλώντας τα δεδομένα και το περιβάλλον εργασίας από το Γ.Ν.Ν. Καλαμάτας. Εντούτοις, η νέα αντίληψη που εισάγει μπορεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο εργασίας ή μια μέθοδο, με εφαρμογή σε μια ευρεία περιοχή διαχείρισης πόρων σε νοσοκομεία και μπορεί να συνεισφέρει στη βελτίωση της ευελιξίας στη χρήση των νοσοκομειακών πόρων. |
el |