heal.abstract |
Η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού αποτελεί στις βιομηχανικές χώρες ένα σημαντικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα και βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των κυβερνήσεων, των κοινωνικών εταίρων και των ερευνητών. Παράλληλα, οι γρήγοροι ρυθμοί των κοινωνικών αλλαγών και του σύγχρονου τρόπου οργάνωσης της ζωής, ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές, καθιστούν τους ηλικιωμένους ιδιαίτερα ευάλωτους, αυξάνοντας όλο και περισσότερο τις συναισθηματικές, κοινωνικές και υλικές τους ανάγκες. Η οικογενειακή φροντίδα και η άτυπη κοινωνική φροντίδα μέσω της κοινωνικής αλληλεγγύης συνεχώς μειώνεται, ευτυχώς στη χώρα μας με βραδύτερους ρυθμούς, και ο κοινωνικός ιστός χαλαρώνει σε βαθμό που απαιτεί την παρέμβαση της πολιτείας. Στις μέρες μας, το κράτος δεν θεωρείται μοναδικός υπεύθυνος για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Υπάρχει μία στροφή και σε θεωρητικό και σε πρακτικό επίπεδο, για κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και από άλλους φορείς, όπως η ιδιωτική πρωτοβουλία, κερδοσκοπική ή μη κερδοσκοπική, και η Τοπική Αυτοδιοίκηση (Τ.Α.). Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων επιχειρούμε μία προσέγγιση του θέματος με σκοπό την παρακίνηση όλων για ανάπτυξη των κοινωνικών υπηρεσιών και για ανάπτυξη ενδιαφέροντος προς τα ηλικιωμένα άτομα, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους. Στα πλαίσια αυτά επικεντρώνουμε την προσπάθεια σε μία εργασία με τίτλο "Παροχή Κοινωνικών Υπηρεσιών στο Δήμο Αιγάλεω. Προβλήματα - Προοπτικές". Η παρούσα εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη. Το Πρώτο μέρος χωρίζεται σε δύο κεφάλαια και έχει την ακόλουθη δομή: Στο Πρώτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά σε έννοιες, μοντέλα, τάσεις και υφιστάμενες καταστάσεις που σχετίζονται με τις Κοινωνικές Υπηρεσίες και το Κοινωνικό Κράτος. Στο Δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ιστορική αναδρομή της Κοινωνικής Πρόνοιας στην Ελλάδα. Στο Τρίτο κεφάλαιο αναφέρονται οι σύγχρονες θεωρητικές απόψεις για τη λειτουργία και για τη διάρθρωση των Κοινωνικών Υπηρεσιών και για το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Τ.Α.). Στο Τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η δικτύωση και ο συντονισμός των Κοινωνικών Υπηρεσιών για τους ηλικιωμένους στις Αυτοδιοικούμενες Τοπικές Μονάδες. Στο Πέμπτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στο θεσμό των Κέντρων Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (Κ.Α.Π.Η.). Στο Δεύτερο μέρος ακολουθούν τα κεφάλαια Έξη έως Δέκα και έχει την ακόλουθη δομή: Στο Έκτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στο Δήμο Αιγάλεω και στην παροχή Κοινωνικών Υπηρεσιών. Στο Έβδομο, Όγδοο, Ένατο και Δέκατο κεφάλαιο γίνεται παρουσίαση του 1ου, 2ου, 3ου και 4ου Κ.Α.Π.Η. του Δήμου Αιγάλεω, αντίστοιχα. Η εργασία ολοκληρώνεται με τα συμπεράσματα της έρευνας και τις προτάσεις που πιστεύω ότι θα συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία των τεσσάρων Κ.Α.Π.Η. του Δήμου Αιγάλεω. |
el |