heal.abstract |
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να αποδείξει ότι η ενημέρωση του ασθενούς αποτελεί πρωταρχικό δικαίωμα του και ένα από τα κυριότερα καθήκοντα του θεράποντος ιατρού. Ακόμα θέλει να δείξει ότι ο ασθενής - χρήστης των υπηρεσιών υγείας πρέπει να απολαμβάνει κάποια θεμελιώδη δικαιώματα. Σκοπός της θέσπισης αυτών των δικαιωμάτων είναι η προστασία του πολίτη - χρήστη υπηρεσιών υγείας από τις εκτροπές και τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργήσουν τα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας (κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, ανάπτυξη βιοιατρικής τεχνολογίας, επιτεύγματα βιογενετικής κ.α.) με απώτερο στόχο τη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής του κοινωνικού συνόλου. Η παρούσα μελέτη αποτελείται από την εισαγωγή, το κυρίως σώμα και τον επίλογο. Στην εισαγωγή παρουσιάζεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή σχετικά με την προέλευση του ιατρικού δικαίου και προσδιορίζονται κάποιες έννοιες. Το κυρίως σώμα της εργασίας περιλαμβάνει έξι κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο αποδεικνύεται ότι ο ασθενής και ο γιατρός που αναλαμβάνει την ιατρική πράξη, δεν είναι τα μόνα πρόσωπα που έχουν δικαίωμα ή αντίστοιχα υποχρέωση ενημέρωσης. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται ο τόπος, ο χρόνος και ο τύπος που θεωρείται ότι είναι κατάλληλος για την εκπλήρωση της υποχρέωσης ενημέρωσης. Στο τρίτο κεφάλαιο η μελέτη επικεντρώνεται, στους περιορισμούς της υποχρέωσης ενημέρωσης και στους λόγους που θεσπίζονται οι περιορισμοί αυτοί. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ιστορική εξέλιξη των δικαιωμάτων των ασθενών, οριστικοποιούνται εννοιολογικά τα δικαιώματα ασθενών και αναλύονται τα βασικά δικαιώματα τους (ενημέρωση, συγκατάθεση, απόρρητο) . Στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται παράθεση της διεθνούς πρακτικής και το πως κατοχυρώνονται στη χώρα μας τα δικαιώματα των ασθενών βάσει των υπαρχόντων κανόνων του Ελληνικού Συντάγματος και της Ελληνικής νομοθεσίας. Το έκτο κεφάλαιο εστιάζεται στους εξωτερικούς και εσωτερικούς μηχανισμούς προστασίας των δικαιωμάτων των χρηστών υπηρεσιών υγείας, δηλαδή τις αντίστοιχες υπηρεσίες του Υπουργείου και των νοσοκομείων αλλά και τους συλλόγους πασχόντων από ειδικές παθήσεις, Ενώσεις, Επιτροπές ασθενών κ.λ.π. Στον επίλογο αναφέρονται κάποιες γενικές διαπιστώσεις και συμπεράσματα που προκύπτουν από τη μελέτη του αντικειμένου της εργασίας και προτείνονται μέτρα για την εφαρμογή κάποιων δικαιωμάτων, που απορρέουν από τη φυσική υπόσταση του ελεύθερου ατόμου και τις σύγχρονες νομοθετικές διατάξεις, με στόχο την προάσπιση της υγείας των πολιτών στο μέλλον. |
el |