heal.abstract |
Όλοι αναγνωρίζουν ότι η υγεία, ιδίως στη σημερινή αγχώδη εποχή μας, αποτελεί το ύψιστο αγαθό. Λέγοντας υγεία εννοούμε όχι μόνο την απουσία της νόσου αλλά πλήρης φυσική, ψυχική και κοινωνική ευεξία. Η υγεία αρχίζει από το σπίτι, το σχολείο, το επάγγελμα και οι άνθρωποι οφείλουν να αναζητούν διαρκώς καλύτερους τρόπους πρόληψης και αποφυγής της αρρώστιας ή της ανικανότητας. Για να γίνει εφικτό αυτό, θα πρέπει να υπάρχει ίση κατανομή των πόρων έτσι ώστε η φροντίδα για την υγεία να είναι προσιτή απ' όλους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να καταδείξει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ελληνικού συστήματος υγείας και τη διοικητική διάρθρωσή του. Βάσει του άρθρου 21 παρ. 3 του Ελληνικού Συντάγματος του 1975/1986/2001 "το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών". Παρόμοιες ρυθμίσεις υπήρχαν και στα προγενέστερα Συντάγματα. Η Ελληνική Πολιτεία καθιερώνει λοιπόν με τον πλέον επίσημο τρόπο στο υπέρτατο νομοθέτημα της χώρας, σαφές κοινωνικό και ατομικό δικαίωμα του πολίτη να αξιώνει από το κράτος την παροχή συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στη ζωή και την εργασία του (προληπτική ιατρική) και τη θεραπεία των ασθενειών και των ατυχημάτων του, όταν τυχόν συμβούν (θεραπευτική ιατρική). Η αξίωση του πολίτη στις άνω παροχές, πηγάζει ευθέως από την ανωτέρω συνταγματική διάταξη και από τις αντίστοιχες οδηγίες του Ευρωπαϊκού Δικαίου, το οποίο ως προς την εσωτερική έννομη τάξη έχει υπερνομοθετική δύναμη και δεν εξαρτά την ισχύ της από τις "επιθυμίες" του κοινού νομοθέτη και της Διοίκησης, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται με τις ανωτέρω αυξημένης τυπικής ισχύος διατάξεις. Η παρούσα εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει το νομοθετικό πλαίσιο και την διοικητική διάρθρωση του Ε.Σ.Υ. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει τις παρεχόμενες στην Ελλάδα υπηρεσίες υγείας. Η εργασία ολοκληρώνεται με τα συμπεράσματα της έρευνας και την αξιολόγηση του Ελληνικού Συστήματος Υγείας. |
el |