heal.abstract |
Η ηλικία του πλανήτης μας είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Λέγεται, πως κάποτε έγινε μια μεγάλη έκρηξη. Αυτή δημιούργησε το πλανητικό μας σύστημα μέσα στο οποίο ανήκει και ο δικός μας Γαλαξίας, που αποτελείται από 100 δισεκατομμύρια και παραπάνω αστέρια. Όταν διαχωρίστηκε η θάλασσα από τη στεριά, πάνω σ' αυτή εμφανίστηκε, αφού πέρασε από μακροχρόνια στάδια εξελικτικής διαφοροποίησης, ένα πλακουντοφόρο θηλαστικό. Στην αρχή ήταν ένα μικρόσωμο τετράποδο με ουρά, που ζούσε πάνω σε δένδρα. Ύστερα κατέβηκε απ' αυτά, στάθηκε όρθιο και περπάτησε. Αυτός ήταν ο πρόγονος του σημερινού ανθρώπου, ο Αυστραλοπιθηκοειδής, ονομασία που πήρε επειδή πρωτοεμφανίστηκε στην Αυστραλία. Αυτόν τον προγονό μας, ονομάσαμε Homo, δηλαδή άνθρωπο. Αυτόν που πρώτος στάθηκε στα πόδια του τον ονομάσαμε Homo Erectus, δηλαδή όρθιο άνθρωπο. Εξέλιξη αυτού αποτελεί ο Homo Faber, δηλαδή κατασκευαστής άνθρωπος και εξέλιξη αυτού ο Homo Sapiens, δηλαδή ο σκεπτόμενος άνθρωπος. Ο σκεπτόμενος άνθρωπος δεν περιορίστηκε μόνο στις φροντίδες διατήρησης του στη ζωή, όπως ο όρθιος άνθρωπος, αλλά εκτελούσε θεραπευτικές πράξεις οδηγούμενος από το ένστικτο του. Ο μεταγενέστερος, ο σκεπτόμενος άνθρωπος, αντί να βελτιώσει και να προωθήσει τον πρακτικό τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων υγείας του, προσπάθησε με τελετουργικούς χορούς, με ξόρκια και ικεσίες να θεραπεύσει την αρρώστια του. Το ακαλλιέργητο πνεύμα του δεν τον βοήθησε να εμβαθύνει στα αίτια των διαφόρων φαινομένων, γι' αυτό προσωποποίησε και θεοποίησε τα στοιχεία της φύσης και όσα δεν κατάφερε να δαμάσει. Έτσι, σχημάτισε την εικόνα κάποιας Υπέρτατης Δύναμης, που τη λάτρεψε. Άγριος, βάρβαρος και απολίτιστος ο πρωτόγονος άνθρωπος, ζούσε μαζί με τα ζώα σε φυσικό περιβάλλον, επιζητώντας τη διατήρηση της υγείας του και τη θεραπεία των ασθενειών του, με την παρατήρηση και τη μίμηση ανώτερων κατά τη νόηση ζώων. Σε δυσκολότερες στιγμές του ο άνθρωπος, αφού αναπτύχθηκε περισσότερο κατέφυγε στο θείο. Έκπληκτος μπροστά στο μεγαλείο της δημιουργίας και του έναστρου ουρανού, θλιμμένος από τον θάνατο των δικών του, φοβισμένος από τις ατίθασες φυσικές δυνάμεις των αστραπών και των βροντών, των σεισμών, των καταιγίδων, των εκλείψεων του ηλίου και της σελήνης, ένοιωθε των αδυναμία του και την εξάρτηση του από την παντοδυναμία ενός υπερφυσικού και υπέρτατου όντος. Έτσι, η πρωτόγονη Ιατρική του εξελίχτηκε σε Θεουργική. Έτσι, ξεκίνησε η Θρησκεία. Σκοπός της εργασίας είναι η καταγραφή της παροχής φροντίδας υγείας από την εμφάνιση του ανθρώπου έως και τα νεότερα χρόνια σύμφωνα με κρατούσες αντιλήψεις για την αρρώστια και τη θεραπεία κάθε ιστορικής περιόδου. Στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφεται η αντιμετώπιση φροντίδας υγείας από τους αρχαίους λαούς με κοινό στοιχείο την σύνδεσή τους με τη Θρησκεία. Στο δεύτερο περιγράφεται η ανάπτυξή της στην Αρχαία Ελλάδα όπου εκεί αναπτύχθηκαν οι βάσεις για τον υπόλοιπο κόσμο. Στο τρίτο και τέταρτο κεφάλαιο αναπτύσσεται η Ρωμαϊκή και η Βυζαντινή περίοδος αντίστοιχα που αποτελούν λογική συνέχεια του Ελληνικού πολιτισμού. Στο πέμπτο αναλύεται η ιατρική φροντίδα στο Μεσαίωνα και στο έκτο και τελευταίο το επίπεδο υγείας και η ανάπτυξη από την Αναγέννηση έως και τα νεότερα χρόνια. |
el |