heal.abstract |
Ο θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης έχει στις μέρες μας εξελιχθεί σε τεράστιας οικονομικής και κοινωνικής σημασίας όχημα στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους - ευημερίας. Πρόκειται για θεσμό που αποτέλεσε πεδίο διεκδικήσεων και κοινωνικών αγώνων, για την κατάκτηση και τη διαφύλαξη πολύτιμων κοινωνικών αγαθών των εργαζομένων, όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η σύνταξη. Οι αγώνες αυτοί στηρίχθηκαν στην αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και των γενεών και κύριο στόχο είχαν την διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ζωής και μιας ευρύτερης κοινωνικής προστασίας για όλους τους πολίτες. Το δικαίωμα συμμετοχής των πολιτών στην κοινωνική ασφάλιση, που κατοχυρώνεται από την οικονομική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948 και από τα εθνικά συντάγματα, υλοποιείται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα, που αντανακλά την παράδοση, την ιστορία, το επίπεδο ανάπτυξης, την πολιτική και οικονομική φιλοσοφία της. Παρά τις διαφορές όμως στην κοινωνική και την οικονομική οργάνωση επιμέρους χωρών της διεθνούς κοινότητας, υπάρχει ουσιαστικά σύγκλιση ως προς τους στόχους και τις ευρύτερες επιδιώξεις. Η κοινωνική ασφάλιση ταυτίζεται σε όλες ανεξαίρετα τις χώρες με μια γιγαντιαίας κλίμακας μετατόπιση πόρων από τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό στους απόμαχους της εργασίας, από τους υγιείς στους ασθενείς και τους σωματικά ή πνευματικά ανάπηρους, από τους εύπορους στους φτωχούς. Η κοινωνική ασφάλιση παρέχεται κυρίως από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, το οποίο όμως δεν αποτελεί συνταγματική επιταγή και δεν υφίσταται συνταγματικό κώλυμα στην παροχή της και από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, δεδομένου ότι η μέριμνα του κράτους για την κοινωνική ασφάλιση των πολιτών αναφέρεται στην εξασφάλιση της ασκήσεως του δικαιώματος των πολιτών για κοινωνική ασφάλιση και όχι στην παροχή της κοινωνικής ασφάλισης από κρατικές υπηρεσίες. Τέτοιου είδους οργανισμούς με νομική μορφή ιδιωτικού δικαίου που παρέχουν κοινωνική ασφάλιση, είτε επικουρικά είτε στο κλάδο πρόνοιας και ασθενείας, είναι και τα αλληλοβοηθητικά ταμεία, σωματειακής μορφής μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Τα αλληλοβοηθητικά αυτά ταμεία καταλαμβάνουν στον ελλαδικό χώρο, μικρή έκταση στο σύνολο των ασφαλιστικών φορέων και παρατηρείται κυρίως η δραστηριοποίησή τους στον τομέα των τραπεζών. Σε αυτή την κατηγορία κατατάσσεται και το Ταμείο Υγείας Προσωπικού της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η παρουσίαση του ασφαλιστικού φορέα στον κλάδο υγείας των Υπαλλήλων της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος (Τ.Υ.Π.Α.Τ.Ε.) καθώς και η περιγραφή και αξιολόγηση των παρεχομένων υπηρεσιών του. Η έρευνα έγινε μέσω της συλλογής, καταγραφής και ανάλυσης στοιχείων που αφορούν την οργάνωση, λειτουργία και οικονομική κατάσταση του ασφαλιστικού φορέα και των υγειονομικών παροχών που καταβάλλονται στους ασφαλισμένους. Επίσης, για τη στάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών συντάχθηκε και διανεμήθηκε δομημένο ερωτηματολόγιο σε συγκεκριμένο δείγμα χρηστών - ασφαλισμένων του Ταμείου όπως αναλυτικά παρουσιάζεται στο κεφάλαιο 6. Τέλος, γίνεται αναφορά για την πιθανή προοπτική εξέλιξής του σε σχέση και με άλλα ομοειδή ταμεία. |
el |