heal.abstract |
Η μετανάστευση αποτελεί ένα ιδιαιτέρως δυναμικό φαινόμενο, που τις τελευταίες δεκαετίες έχει προσλάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Η συγκεκριμένη πολιτική και οικονομική συγκυρία της παγκοσμιοποίησης, βρίσκει την Ελλάδα της δεκαετίας του '90, να μετατρέπεται με ραγδαίους ρυθμούς από παραδοσιακή χώρα αποστολής μεταναστών σε χώρα υποδοχής. Η μαζική είσοδος των μεταναστών (ανεπισήμως υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο), βρήκε την ελληνική κοινωνία απροετοίμαστη για τη νέα πολυπολιτισμική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε και την ελληνική πολιτεία ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τις συνέπειές της. Τόσο σε νομοθετικό, όσο σε και διοικητικό επίπεδο, οι όποιες προσπάθειες έγιναν, δείχνουν περισσότερο να ακολουθούν τα προβλήματα που ανακύπτουν, παρά να τα προλαμβάνουν. Μπροστά στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, το σύστημα κοινωνικής προστασίας της χώρας, στο σύνολό του, φαίνεται να δοκιμάζει τις αντοχές του και να αναζητά τον προσανατολισμό του. Ειδικότερα το σύστημα υγείας, με τις ήδη υπάρχουσες ελλείψεις και ανεπάρκειες που το χαρακτηρίζουν, αδυνατεί να κατανοήσει και να ικανοποιήσει τις ιδιαίτερες ανάγκες των μεταναστών. Η πολιτική των ίσων ευκαιριών που υιοθετεί το ελληνικό κράτος στον τομέα της υγείας, μάλλον αναπαράγει τις ανισότητες που εξ ορισμού χαρακτηρίζουν τους μετανάστες, παρά τις αντιμετωπίζει. Ο νομός Ιωαννίνων, λόγω και του γεγονότος ότι γειτνιάζει με την Αλβανία που είναι κατ' εξοχήν χώρα προέλευσης των μεταναστών στην Ελλάδα, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πύλες εισόδου των μεταναστών στη χώρα. Ένα μεγάλο μέρος αυτών, έχουν εγκατασταθεί στο νομό, και σταδιακά ενισχύονται οι οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσουν με τη ντόπια κοινωνία. Σ' αυτήν τη νέα πραγματικότητα, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για την Ελλάδα να προχωρήσει στο σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής που θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα προασπίζει το δημόσιο συμφέρον. |
el |