heal.abstract |
Στο τέλος των φοιτητικών καθηκόντων μας, η τελευταία υποχρέωσή μας είναι η πραγματοποίηση μιας ανάλυσης και έρευνας πάνω σε ένα θέμα με σκοπό τη διεκπεραίωση της πτυχιακής εργασίας. Στo πλαίσιo λοιπόν των πτυχιακών εργασιών του Α Τ Ε Ι Καλαμάτας του τμήματος Διοίκησης Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας, αναλάβαμε την διεκπεραίωση της εργασίας που ερευνά τα Προσχολικά Ιδρύματα (τους παιδικούς σταθμούς) του νομού Άρτας. Βασικός σκοπός της εργασίας μας που έχει σαν τίτλο "Ανάλυση και Αποτίμηση των Παιδικών Σταθμών του Ν. Άρτας", είναι να διεισδύσει στο χώρο και την λειτουργία των Παιδικών Σταθμών μιας και αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για το νεαρό άτομο που με αυτόν τον τρόπο κάνει τα πρώτα του βήματα ώστε να ενταχθεί σωστά στον κοινωνικό και εκπαιδευτικό χώρο. Ο τομέας των κοινωνικών υπηρεσιών αποτελεί ένα ιδιαίτερο πεδίο ενεργοποίησης τους συστήματος κοινωνικής πρόνοιας. Το σύνολο των οργανωμένων δραστηριοτήτων είτε αυτές προέρχονται από τον δημόσιο είτε από τον ιδιωτικό αλλά και εθελοντικό φορέα, βασική επιδίωξή τους είναι η διατήρηση, η βελτίωση, ή η αποκατάσταση της ικανότητας των ατόμων ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες διαβίωσης. Ο Παιδικός σταθμός είναι ένας θεσμός ο οποίος ανήκει στο σύστημα της κοινωνικής πρόνοιας και ειδικότερα στις υπηρεσίες ανοικτής φροντίδας. Οι υπηρεσίες αυτές έχουν ως σκοπό να εξασφαλίσουν την εξυπηρέτηση και φροντίδα των παιδιών τις ώρες που οι γονείς εργάζονται. Τα τελευταία χρόνια η προσχολική αγωγή προκαλεί όλο και περισσότερο το επιστημονικό ενδιαφέρον και τον προβληματισμό παιδαγωγών, παιδοψυχολόγων αλλά και πολιτικών. Από τον 19ο αιώνα η αναγκαιότητα της προσχολικής αγωγής είχε επισημανθεί και είχε σαν στόχο την συναισθηματική και κοινωνική ένταξη του παιδιού αλλά και την εξισορρόπηση της μειονεξίας του οικογενειακού περιβάλλοντος. Ιστορικά η προσχολική αγωγή στη χώρα μας αναπτύχθηκε αρχικά ως φροντίδα και φύλαξη των βρεφών και των νηπίων κάτι που επέδρασε στη σχέση της με το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα. Στη σύγχρονη εποχή οι πυρηνικές οικογένειες (γονείς και παιδιά) αποτελούν την κύρια μορφή οικογένειας ιδίως στις πόλεις όπου οι χώροι κατοικίας και εργασίας διαχωρίζονται και οι γονείς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της φροντίδας των παιδιών τους κατά το διάστημα που εκείνοι εργάζονται. Από την άλλη πλευρά το κράτος αλλά και η κοινωνία έχει ηθική υποχρέωση να παρέχει φροντίδες σε όλα τα παιδιά και φυσικά να δίνει προτεραιότητα σε αυτά που το έχουν πιο πολύ ανάγκη και το απαιτεί η κατάσταση του οικογενειακού περιβάλλον τους η οποία δεν μπορεί συνεισφέρει ώστε να μεγαλώσουν με τις κατάλληλες συνθήκες. |
el |