heal.abstract |
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί και για αυτό το λόγο μοναδικοί. Όλοι έχουμε το δικαίωμα στην έκφραση της ατομικότητας μας και όλοι έχουμε την υποχρέωση στο σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας, ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας, εθνικότητας, θρησκευτικής αντίληψης, αναπηρίας ή προσωπικής έκφρασης. Διεθνής έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό των Ατόμων με Αναπηρία στο δυτικό κόσμο κυμαίνεται στο 9% - 10%. Παλαιότερα η κοινά αποδεκτή αντίληψη για τα άτομα με αναπηρίες ήταν, ότι αποτελούν μειονεκτούντα άτομα, που δεν μπορούν να ενσωματωθούν ή να συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Η αντιμετώπιση της αναπηρίας είχε σαν χαρακτηριστικά την απόκρυψη, την ντροπή και την απομάκρυνση των ατόμων αυτών από το κοινωνικό γίγνεσθαι. Η επίσημη πολιτική για τα άτομα αυτά ήταν η πολιτική της "ιδρυματοποίησης" και του "εγκλεισμού". Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο και από διαφορετικές επιστημονικές κατευθύνσεις απέδειξαν ότι τα άτομα με αναπηρίες μπορούν να ασκηθούν - με ειδική αγωγή και επιστημονική καθοδήγηση - και να αποβούν αυτόνομα, κοινωνικά επαρκή και οικονομικώς ανεξάρτητα. Στις μέρες μας, στα πλαίσια της κοινής Ευρωπαϊκής πολιτικής για τα άτομα με αναπηρίες, προγραμματίζονται και υλοποιούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οργανωμένες παρεμβάσεις για τη δημιουργία φορέων στήριξης των ΑμεΑ., που σαν κύριο στόχο τους έχουν την κοινωνική ενσωμάτωση των ατόμων αυτών. Με βάση τις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε πληθυσμιακής ομάδας, παρέχονται υπηρεσίες εκπαίδευσης, εκμάθησης αυτόνομης διαβίωσης, επαγγελματικής κατάρτισης και επαγγελματικής αποκατάστασης των ατόμων με αναπηρίες. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι να παρουσιάσει και να καταγράψει τα Κέντρα Περίθαλψης και Αποκατάστασης στην πόλη της Αθήνας και στην πόλη Ρεθύμνου καθώς και τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους. |
el |