heal.abstract |
Τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα και οι ανάγκες που απορρέουν από την παράταση της οικονομικής ύφεσης, τη δημογραφική γήρανση του πληθυσμού, την άμβλυνση του παραδοσιακού ρόλου των άτυπων δικτύων φροντίδας και την αναδιάρθρωση των δημόσιων κοινωνικών πολιτικών συνθέτουν ένα καινούριο πεδίο έρευνας και συζήτησης για τη λειτουργία των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Το πεδίο αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερες διαστάσεις που συνδέονται εκτός των άλλων με τη νομική κατοχύρωση των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων, την υπερ-εθνικοποίηση των κοινωνικών πολιτικών, αλλά και την ενταντικοποίηση των ευπαθών ομάδων, μέσω της εφαρμογής των συστημάτων της κοινωνικής πρόνοιας. Ένας βασικός άξονας συζήτησης στο πλαίσιο επεξεργασίας των παραπάνω ζητημάτων είναι η προσαρμογή των προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας στις φυλακές με την βοήθεια των νέων εξελίξεων. Και τούτο γιατί η κοινωνική πρόνοια αποτελεί το βασικό εργαλείο κάλυψης των αναγκών κάθε ατόμου που δεν διαθέτει επαρκείς πόρους συντήρησης και αδυνατεί να καλυφθεί από τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης τα οποία περιορίζονται στην κάλυψη τυποποιημένων αναγκών. Η παραδοσιακή αυτή λειτουργία της πρόνοιας διευρύνεται κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ώστε να προσαρμοστεί στις συνθήκες που εμφανίζονται λόγω του διαθρωτικού πλέον φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού. Πρόκειται για μια ιδεολογική και κοινωνικοπολιτική εξέλιξη του ρόλου της κοινωνικής πρόνοιας που δεν περιορίζεται στη βιολογική συντήρηση των ενδιαφερομένων αλλά επεκτείνεται στην εξασφάλιση προϋποθέσεων ένταξης ή επανένταξης τους στο κοινωνικό και οικονομικό ιστό. Η παρούσα εργασία θα εστιάσει στην υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών από τις μονάδες πρόνοιας και πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση των κοινωνικών υπηρεσιών των σωφρονιστικών καταστημάτων. |
el |