heal.abstract |
Τις τελευταίες δεκαετίες , οι μεταβολές όσον αφορά τις ατομικές επιλογές και τις αναπαραγωγικές συμπεριφορές έχουν επηρεάσει τη σταθερότητα του θεσμού του γάμου. Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζεται τόσο από την πτώση της γεννητικότητας τη μείωση των γεννήσεων, τη μείωση του αριθμού των γάμων (της γαμηλιότητας), την αύξηση των διαζυγίων καθώς και των γεννήσεων εκτός γάμου όσο και από την εμφάνιση νέων μορφών συντροφικότητας. Οι αλλαγές αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την αυξανόμενη ασάφεια ως προς τα όρια του θεσμού της οικογένειας, δηλαδή την αποδόμηση της οικογενειακής ζωής , τη μετάβαση από τον οικογενειακό πυρήνα των δύο γονέων και τις οικογενειακές αξίες του γάμου σε πιο εξατομικευμένες δομές. Οι μεταβολές ως προς τους τρόπους συγκρότησης της οικογένειας δεν περιορίζονται στη μείωση των γάμων, την αύξηση των διαζυγίων και τη μείωση του μέσου μεγέθους της οικογένειας αλλά αφορούν τις νέες μορφές συντροφικότητας και διαβίωσης: τη συμβίωση χωρίς γάμο, τα μονομελή νοικοκυριά, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τις οικογένειες σε ανασύνθεση κλπ. Για το σκοπό αυτό επιχειρείται η διερεύνηση της νέας μορφής οικογένειας, της οικογένειας με ένα γονέα, που στόχο έχει να καταδείξει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καθώς και τους ρόλους των μελών της αλλά και της κοινωνίας. Επίσης, στόχος της παρούσας μελέτης είναι τόσο η εξαγωγή συμπερασμάτων όσο και η διερεύνηση των δημογραφικών διαστάσεων στην Ελλάδα και σε χώρες της Ε.Ε. |
el |