Ιδρυματικό Αποθετήριο Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου
Η αναγκαιότητα ανάπτυξης της διαπολιτιστικής επικοινωνιακής επάρκειας του νοσηλευτικού και του ιατρικού προσωπικού των νοσοκομείων για μια πιο ανθρώπινη επαφή και συνδιαλλαγή με ασθενείς διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης
Αποθετήριο DSpace/Manakin
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
| dc.contributor.author | Καμινιώτης, Αλέξιος | el |
| dc.contributor.author | Μάμαλη, Πηνελόπη | el |
| dc.date.accessioned | 2015-11-24T16:06:09Z | |
| dc.date.available | 2015-11-25T03:07:24Z | |
| dc.date.issued | 2015-11-24 | |
| dc.identifier.uri | http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/12860 | |
| dc.title | Η αναγκαιότητα ανάπτυξης της διαπολιτιστικής επικοινωνιακής επάρκειας του νοσηλευτικού και του ιατρικού προσωπικού των νοσοκομείων για μια πιο ανθρώπινη επαφή και συνδιαλλαγή με ασθενείς διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης | el |
| heal.type | Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία | el |
| heal.secondaryTitle | el | |
| heal.keyword | Νοσοκομεία | el |
| heal.keyword | Υπηρεσίες υγείας | el |
| heal.keyword | Διαπολιτισμική επικοινωνία | el |
| heal.keyword | Ικανοποίηση ασθενών | el |
| heal.keyword | Μετανάστες | el |
| heal.keyword | Μετανάστευση | el |
| heal.contributorName | el | |
| heal.language | gre | el |
| heal.access | free | el |
| heal.accessText | el | |
| heal.license | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | el |
| heal.fileFormat | * | |
| heal.recordProvider | ΤΕΙ Πελοποννησου | el |
| heal.publicationDate | 2009-01-01 | el |
| heal.abstract | Η Ελλάδα ασυνήθιστη στην υποδοχή μεταναστών επέδειξε αργά αντανακλαστικά στον έλεγχο και τη διαχείριση των προβλημάτων που ανέκυψαν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια αποτύπωσης και ανάδειξης της σύγχρονης πολυπολιτισμικής πραγματικότητας που μοιραία έχει μεταφερθεί και στο χώρο της υγείας. Η αναγκαιότητα πολιτισμικής προσέγγισης των υγειονομικών προβλημάτων διαγράφεται έντονα και στη χώρα μας εξαιτίας της μαζικής μετανάστευσης μεγάλου αριθμού ανθρώπων από τόπους με διαφορετικό τρόπο ζωής , ήθη και έθιμα. Η ευθύνη για την παροχή φροντίδας υγείας περιπλέκεται όταν οι ασθενείς προέρχονται από διαφορετική χώρα ή πολιτισμό και εντάσσονται σε ένα νέο σύστημα φροντίδας μιας χώρας με διαφορετικές πολιτιστικές και ηθικές παραδόσεις, όπως η Ελλάδα. Στόχος της παρούσης μελέτης είναι η ανάδειξη της σπουδαιότητας της διαπολιτισμικής επικοινωνίας μεταξύ του νοσηλευτικού και του ιατρικού προσωπικού των νοσοκομείων της χώρας μας και των αλλοδαπών ασθενών, βήμα απαραίτητο για μία πληρέστερη και ουσιαστικότερη παροχή ιατρικής περίθαλψης. Για τη συλλογή των στοιχείων χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια που διανεμήθηκαν συνολικά σε 2 νοσοκομεία της Αθήνας, στο Δημόσιο Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας "Αγία Όλγα" και στο Ιδιωτικό Νοσοκομείο "Ερρίκος Ντυνάν", απευθυνόμενο σε ιατρούς και σε νοσηλευτές. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων παρατηρήθηκαν σχετικά μικρές διαφοροποιήσεις, μεταξύ του νοσηλευτικού και του ιατρικού προσωπικού ανάμεσα στο ιδιωτικό και στο δημόσιο νοσοκομείο, όσον αφορά τη διαπολιτισμική επικοινωνιακή επάρκειά τους, η οποία σε γενικές γραμμές κρίνεται ως μη προβληματική, αλλά όχι ικανοποιητική. Διαπιστώθηκε ότι στον ιδιωτικό τομέα και σε σύγκριση με το δημόσιο, η εξοικείωση του νοσηλευτικού και, κατ’ εξοχήν, του ιατρικού προσωπικού με την «ετερότητα» του ξένου είναι μεγαλύτερη (λόγω διαφορετικού πλαισίου λειτουργίας, αλλά και πιθανώς επίπεδου σπουδών). Η έρευνα που διεξήχθη απέδειξε ότι η επαφή με ασθενείς διαφορετικής κουλτούρας είναι ένα θέμα ευαίσθητο και επιρρεπές σε άγχος και προκαλεί διάφορες προκλήσεις. Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις χρειάζονται να παρθούν μέτρα από την πολιτεία προκειμένου να αντιμετωπιστεί ένα τόσο σημαντικό θέμα στο χώρο της υγείας. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια της σημερινής πολυπολιτισμικής κοινωνίας, προτείνεται η διαμόρφωση μιας ειδικής διαπολιτισμικής εκπαίδευσης (προπτυχιακής, μεταπτυχιακής και συνεχιζόμενης) η οποία θα δίνει τα απαραίτητα εφόδια στους νοσηλευτές και τους ιατρούς που έρχονται σε επαφή με άλλους πολιτισμικούς κοινωνικούς σχηματισμούς και τρόπους σκέψης. Τέλος προτείνεται και η χρήση του διαπολιτισμικού διαμεσολαβητή στις υπηρεσίες υγείας. Ο ρόλος του είναι αναγκαίος και καθοριστικός γιατί αποτελεί τον «συνδετικό κρίκο» μεταξύ του επαγγελματία της υγείας και του μετανάστη, γεφυρώνοντας το χάσμα που δημιουργείται από τις πολιτισμικές, γλωσσικές και φυλετικές διαφορές. Greece, unaccustomed to immigrant reception, exhibited slow response in controlling and dealing with problems which arose especially during the last decades. In this dissertation effort is being made to document and show the contemporary multicultural reality, which has fatally been reflected to the national health care system. The necessity of the cultural approach of the health problems is being intensely described in our country, because of the mass immigration of a large number of people, who came from countries with a different style of living and different customs. The responsibility for the health care is more complicated especially when the patients come from a different country, with different civilization and social development and they are enrolled in a new health care system with different cultural and moral traditions like Greece. The purpose of this dissertation is the exhibition of the importance of the transcultural communication between the nurses and the doctors of the hospitals in our country on the first hand and on the other hand the immigrant patients. This is a very important step for a complete and essential health care. For the collection of data, questionnaires were distributed in two hospitals in Athens, in the public hospital of New Ionia "Saint Olga" and in the private hospital "Henry Dunant". These questionnaires were answered by doctors and nurses. The results showed some small differences between the nurses and the doctors in the private and in public hospital, which are related to their transcultural communicating sufficiency, that is generally considered as no sufficient but also not satisfactory. The findings revealed that in private sector and in contrast to the public field, the nurses and especially the doctors have a better communication with the immigrants (because of the operation of the health care system in private hospitals and probably because of the higher level of studies). These data proved that the contact and cooperation with the patients of a different culture is a very sensitive issue, which creates stress and many challenges. The policy makers have to take significant measures in order to face these challenges in the health care system. Nowadays, in our multicultural society, it is suggested that a specific transcultural education which will be (undergraduate/postgraduate/continuing), will enable the nurses and the doctors to have better communication with health care seekers with different backround. Furthermore the use of the transcultural mediator is suggested as necessary in the field of the health care. His/her role is very important, because he/she may become the connective link between the health worker and the health care user-immigrant by bridging the gap that is created from the cultural, lingual and racial differences. | el |
| heal.advisorName | Καστανιώτη, Αικατερίνη | el |
| heal.committeeMemberName | el | |
| heal.academicPublisher | ΤΕΙ Πελοποννήσου | el |
| heal.numberOfPages | 179 | * |
