heal.abstract |
Η εργασία έχει τίτλο η πολιτική απεξάρτησης στην Ελλάδα και έχει στόχο την μελέτη της σύγχρονης κοινωνίας όπου κατά κανόνα οι νεαρές ηλικιακές ομάδες υποφέρουν συχνά από πολλές εξαρτήσεις, με κυριότερη την εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες. Η πρόοδος των σχετικών ιατρικών παρεμβάσεων και η ίδρυση συλλόγων που παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες απεξάρτησης βοηθούν τα άτομα στον αγώνα που κάνουν για απεξάρτηση. Στην παρούσα εργασία εξετάζουμε τις θεσμοθετημένες δομές απεξάρτησης τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού δικαίου στην χώρα μας δίνοντας έμφαση κυρίως σε αυτές που αφορούν την απεξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες. Η εργασία κινείται σε δυο άξονες, ο πρώτος παρουσιάζει και αξιολογεί τις δομημένες υπηρεσίες απεξάρτησης στην Ελλάδα, ενώ ο δεύτερος άξονας διερευνά και συγκρίνει την πολιτική του κράτους στο θέμα της απεξάρτησης με αντίστοιχες ευρωπαϊκές πολιτικές και εκστρατείες. Η έρευνα στηρίχτηκε σε έγκριτα συγγράμματα του ιατρικού, παραϊατρικού, διοικητικού και κοινωνικού τομέα. Αξιοποιήθηκαν επίσης επιστημονικά άρθρα από συντάκτες που συμμετέχουν ενεργά στην διαδικασία της απεξάρτησης, αλλά και ερευνητικά αποτελέσματα των ίδιων φορέων. Επίσης αναλύθηκαν ποσοτικά στοιχεία ερευνών που μας παραχωρήθηκαν από τα διάφορα κέντρα απεξάρτησης. Σαν βασικό συμπέρασμα της μελέτης μας είναι ότι η αργή εξέλιξη των πολιτικών απεξάρτησης στην Ελλάδα οφείλεται στις γενικότερες πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις που ταλάνισαν την χώρα κατά τις τελευταίες δεκαετίες, παρά στις πιθανές συντηρητικές αντιλήψεις της κοινωνίας και της επιστημονικής κοινότητας. Ωστόσο, η μεγαλύτερη αδυναμία της σχετικής πολιτικής εντοπίζεται στην διαδικασία αποϊδρυματοποίησης, το νομοθετικό πλαίσιο και την επανένταξη του πρώην εξαρτημένου ατόμου στην ευρύτερη κοινωνία. |
el |