heal.abstract |
Οι κοινωνικές παροχές του κράτους προς τις ευάλωτες ομάδες, αποτελούν διαχρονικό και επίκαιρο ζήτημα. Η καθιέρωσή τους σαν πολιτική πρακτική συνδέεται με την εμφάνιση του λεγόμενου «κράτους-πρόνοιας». Η παροχή πρόνοιας είναι μια ηθική δραστηριότητα και οι αξίες στις οποίες στηρίζεται είναι αυτές της κοινωνίας, στην οποία λειτουργεί. Το κράτος πρόνοιας δεν έχει τέλος, λόγω της υποχρέωσής του να διευρύνεται και να προσαρμόζεται συνεχώς. Κατά συνέπεια, η κοινωνική προστασία αποκτά σπουδαία θέση στη συνολική οικονομική πολιτική και την πολιτική για την απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η έμφαση της πολιτικής για την απασχόληση μετατοπίζεται από την απλή ενίσχυση του εισοδήματος σε ενεργητικότερα μέτρα. Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να αναλυθούν οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να διεξαχθούν συμπεράσματα για τη γενναιοδωρία των «κρατών πρόνοιας», όσον αφορά τους ηλικιωμένους και τη νεολαία. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιήσαμε στοιχεία από την EUROSTAT και τον ΟΟΣΑ, καθώς επίσης και μεμονωμένα στοιχεία από την Έρευνα για την Υγεία, τη Γήρανση και τη Συνταξιοδότηση στην Ευρώπη (SHARE), προκειμένου να παρουσιαστούν στατιστικοί συσχετισμοί μεταξύ των διάφορων διαστάσεων της γενναιοδωρίας του κράτους κοινωνικής πρόνοιας. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουζιάζονται τα χαρακτηριστικά του στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ελλάδα. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται ανάλυση των παροχών κοινωνικής προστασίας και του κόστους, ως ποσοστό του ΑΕΠ. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά την τρίτη ηλικία και τους νέους και εξάγονται συμπεράσματα για το πώς αυτές διαφοροποιούνται στις διάφορες χώρες - μέλη, αλλά και για το πώς εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια των ετών. Παράλληλα, συγκρίνεται η γενναιοδωρία τους προς τους ηλικιωμένους και προς τους νέους. Εξετάζουμε τις πραγματικές πολιτικές εκβάσεις, όπως η ανεργία και τα ποσοστά φτώχειας μεταξύ των νεότερων και των ηλικιωμένων, την οικονομική ανισότητα, το εισόδημα και την κατανάλωση. Εξετάζουμε επίσης τις μη οικονομικές εκβάσεις, όπως η υγεία και η μακροζωία. Τέλος και με δεδομένη την οικονομική κατάσταση των κρατών της Ε.Ε., ιδιαίτερα των κρατών του λεγόμενου ευρωπαϊκού νότου, αναλύουμε την αναμόρφωση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, σύμφωνα με νεότερα στοιχεία του ΟΟΣΑ. |
el |