heal.abstract |
Η έρευνα που παρουσιάζεται αφορά την ύπαρξη πραγματολογικών ικανοτήτων σε παιδιά σχολικής ηλικίας που έχουν διαγνωσθεί με αυτισμό και παιδιά που έχουν διαγνωσθεί με νοητική υστέρηση. Ακόμα, εστιάζεται στη σύγκριση των πραγματολογικών δεξιοτήτων των παιδιών αυτών. Εδώ και πολλά χρόνια ερευνητές δίνουν διάφορους ορισμούς για την πραγματολογία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πραγματολογία είναι ένας τομέας της γλώσσας άμεσα συνδεδεμένος με τα κοινωνικά γλωσσικά περιβάλλοντα. Η πραγματολογία περιλαμβάνει τη λειτουργική χρήση της γλώσσας. Για την πραγματοποίηση ερευνών σχετικά με τις πραγματολογικές ικανότητες οι ερευνητές προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο διαγνωστικό εργαλείο, το Test of Pragmatic Language (TOPL). Η πραγματολογία εμφανίζεται σε πολλές διαταραχές, μια από αυτές είναι οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές. Μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή είναι ο αυτισμός, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Στον αυτισμό παρατηρούνται δυσκολίες σε διάφορες τομείς του λόγου και της επικοινωνίας. Η αιτιολογία του ακόµα δεν έχει απόλυτα διευκρινιστεί ενώ κάποιες υποθέσεις κάνουν λόγο για αίτια οργανικά, γενετικά, χρωµοσωµικές ανωµαλίες, σωµατικές παραμορφώσεις και ψυχογενή αίτια. Μια ακόμα διαταραχή που παρουσιάζει δυσκολία στις κοινωνικές επαφές είναι η νοητική καθυστέρηση. Ως νοητική καθυστέρηση, χαρακτηρίζεται η νοητική λειτουργία με δείκτη νοημοσύνης κάτω του 70. Η μειωμένη νοητική λειτουργία συνοδεύεται από ανεπάρκειες στην προσαρμοστική συμπεριφορά, στην αυτοεξυπηρέτηση, τη μάθηση, την επικοινωνία και την κοινωνική ένταξη. Τα αίτια της νοητικής καθυστέρησης μπορεί να είναι προγεννητικά, περιγεννητικά ή μεταγεννητικά. Ορισμένα από αυτά είναι η ανοξία, κληρονομικοί παράγοντες, λοιμώξεις, τραυματισμοί εγκεφάλου και πολλοί άλλοι. Σκοπός της έρευνας είναι πρώτον η ανίχνευση πραγματολογικών διαταραχών σε παιδιά με Δ.Α.Δ και σε παιδιά με νοητική καθυστέρηση και δεύτερον η σύγκριση των πραγματολογικών ικανοτήτων των παιδιών αυτών. Για την πραγματοποίηση της έρευνας, συλλέχθηκε δείγμα 14 παιδιών ηλικίας έξι (6) έως δεκαεπτά (17) ετών. Τα επτά από αυτά τα παιδιά είχαν διαγνωσθεί με αυτισμό και τα υπόλοιπα επτά με νοητική καθυστέρηση. Στα παιδιά αυτά χορηγήθηκε το Test of Pragmatic Language. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι πραγματολογικές διαταραχές υπάρχουν και στα παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές αλλά και στα παιδιά με νοητική υστέρηση. Ο βαθμός δυσκολίας κυμαίνεται ανάλογα με τη λειτουργικότητα του κάθε παιδιού και το δείκτη νοημοσύνης του. Τα βασικά γνωρίσματα πραγματολογικών δυσκολιών αυτών των παιδιών είναι η αγνωσία κοινωνικών κανόνων και η δυσκολία κατανόησης και χρήσης της μεταφοράς και της ειρωνείας. Στο δεύτερο ερώτημα της έρευνας, δηλαδή ποιά ομάδα παιδιών αντιμετωπίζει μεγαλύτερες δυσκολίες στην πραγματολογία, η απάντηση είναι ότι τα παιδιά με νοητική υστέρηση παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανικανότητα στης πραγματολογικές δεξιότητες από ότι τα παιδιά με αυτισμό, χωρίς ωστόσο μεγάλη διαφορά. |
el |