Ιδρυματικό Αποθετήριο Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου

Μουσική ως θεραπευτικό μέσο για την ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων στις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος

Αποθετήριο DSpace/Manakin

Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.author Γιαννακάκου, Ηλιάνα Αθανασία el
dc.date.accessioned 2015-11-24T19:10:35Z
dc.date.available 2015-11-25T03:00:07Z
dc.date.issued 2015-11-24
dc.identifier.uri http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/13778
dc.title Μουσική ως θεραπευτικό μέσο για την ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων στις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος el
heal.type Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία el
heal.secondaryTitle el
heal.classification el
heal.keyword Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές el
heal.keyword Μουσικοθεραπεία el
heal.keyword Κοινωνικοποίηση el
heal.keyword Γλωσσικό παιχνίδι el
heal.contributorName el
heal.language gre el
heal.access free el
heal.accessText el
heal.license Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα el
heal.fileFormat PDF *
heal.recordProvider ΤΕΙ Πελοποννησου el
heal.publicationDate 2015-01-01 el
heal.abstract Οι εναλλακτικές μέθοδοι παρέμβασης και θεραπείας μέσω της τέχνης στις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), είναι μία προσέγγιση που έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος στο δυτικό κόσμο στις μέρες μας. Ενδεικτικά, μέθοδοι θεραπείας μέσω της τέχνης αποτελούν, η μουσικοθεραπεία, η μουσικοκινητική αγωγή, η ηχοθεραπεία, η δραματοθεραπεία (ψυχόδραμα και θεατρικό παιχνίδι), η θεραπεία μέσω εικαστικών, η χοροθεραπεία αλλά και ο συνδυασμός τους. Στην παρούσα έρευνα, επιχειρείται η παρατήρηση και η καταγραφή των επιδράσεων της μουσικής στις επικοινωνιακές δεξιότητες παιδιών με ΔΑΦ. Δανειζόμενοι στοιχεία από μουσικοθεραπευτικά προγράμματα διαμορφώσαμε ένα πρόγραμμα παρέμβασης, βασισμένο στη μουσική για παιδιά με αυτισμό . Η μελέτη έλαβε χώρο στο Κέντρο Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας ΧΛΟΗ, σε συνεργασία με τον μουσικοθεραπευτή Κώστα Αντάρα και τους υπόλοιπους θεραπευτές του ΧΛΟΗ. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 16 παιδιά εκ των οποίων τα 8 αποτελούσαν την ομάδα στόχο (3 κορίτσια και 5 αγόρια) και τα υπόλοιπα 8 την ομάδα ελέγχου (3 κορίτσια και 5 αγόρια). Όλα τα παιδιά ήταν μεταξύ 10 -17 ετών. Οι συνεδρίες ήταν ατομικές και αποτελούνταν από την επαφή του παιδιού με τη δεκτική και παθητική επαφή με τη μουσική. Το θεραπευτικό κομμάτι πραγματοποιήθηκε από τον μουσικοθεραπευτή. Οι περιοχές τις οποίες αξιολογήσαμε, πριν και μετά το πρόγραμμα παρέμβασης μέσω της μουσικής, ήταν οι εξής: κοινωνικοποίηση, κοινωνικότητα-μίμηση, επικοινωνία, παιχνίδι, ομιλία, γλώσσα και γραφή. Εκτός από τις επτά αυτές περιοχές, μέσα από το θεραπευτικό πρόγραμμα, καταφέραμε να συλλέξουμε πληροφορίες και ως προς τα συναισθήματα των παιδιών, κατά την ακρόαση ή κατά την παραγωγή μουσικών ήχων. Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι οι περιοχές που επηρεάστηκαν περισσότερο ήταν η Κοινωνικοποίηση, η Κοινωνικότητα- Μίμηση και η Επικοινωνία ενώ εκείνες που δε φάνηκε κάποια αξιοσημείωτη αλλαγή ήταν στο Παιχνίδι, στην Ομιλία, στη Γλώσσα και στη Γραφή. Πιο συγκεκριμένα, πρόοδος εμφανίστηκε κυρίως στη βλεμματική επαφή, την πρωτοβουλία για αλληλεπίδραση, το μοίρασμα προσοχής, τη συνεργασία και τη μίμηση ήχων και λέξεων. Σε σύγκριση με τα παιδιά της ομάδας ελέγχου, διαπιστώσαμε από τις μετρήσεις μας ότι τα παιδιά της ομάδας - στόχου, είχαν μεγαλύτερη πρόοδο στους παραπάνω τομείς απ’ ότι τα παιδιά της ομάδας ελέγχου. Αξιοσημείωτα είναι τα θετικά συναισθήματα των παιδιών για συμμετοχή στο πρόγραμμα, όπως η επιθυμία να παρακολουθούν τις συνεδρίες, η ηρεμία που διαπιστώθηκε σε βάθος χρόνου αλλά και η αυξανόμενη χαλάρωση κατά τη διάρκεια της κάθε συνεδρίας. Η ανάγκη για εκτόνωση και ελευθερία κινήσεων που δεν αποτελούσε αρνητική συμπεριφορά στις συνεδρίες μας, απελευθέρωνε τα παιδιά και τα βοηθούσε να εκφραστούν με το δικό τους μοναδικό τρόπο χωρίς να πρέπει να ακολουθούν ένα σφιχτά δομημένο πρόγραμμα που οδηγούσε στη συναισθηματική- άρα κι επικοινωνιακή καταπίεση. Alternative methods of intervention and therapy for the Autistic Spectrum Disorders (ASD), specifically through the arts, have been gaining attention in the Western world these days. The most common methods of therapy through the arts are music therapy, musical-movement treatment, sound therapy, drama therapy (psychodrama and theatrical games), art therapy, dance therapy, as well as any combination therein. This research seeks to observe and record the effect of music on the communication skills in children with ASD. Borrowing elements from musical therapy programs we developed an intervention program based on music for children with autism. The study took place at the Day Care Centre CLOE, in cooperation with the music therapist Kostas Antara and other therapists at CLOE. The survey involved 16 children, 8 of whom were the target group (3 girls and 5 boys), while the remaining 8 comprised the control group (3 girls and 5 boys). All children were between the ages of 10 and 17. The sessions were one-on-one and consisted of receptive and passive contact with music. The therapy itself was conducted by the music therapist. The areas which we evaluated before and after the intervention program through music were: socialization, sociability - imitation, communication, game-play, speech, language and writing. In addition to these seven areas, the treatment program allowed us to collect information about the children’s general attitude and feelings toward the musical sounds. 8 of the 16 children were exposed to such therapies. Our results showed that the areas most affected were socialization, sociability- imitation and communication while there was no notable change in game-play, speech, language, and writing. In particular, progress occurred in the areas of eye contact, initiative for interaction, dividing attention, cooperation and imitation of sounds and words. Our data shows that the children of the target- group, had greater progress in these areas than that of the children in the control group. The positive emotions of children participating in the program, such as the desire to attend the sessions, tranquility found over time and the increasing relaxation during each session are also noteworthy. The opportunity for the children to engage in free released expression, not seen as negative behavior in our sessions, relieved the children and helped them to express themselves in their own unique way without having to follow a tightly structured program leading to emotional and therefore communicative and oppression. el
heal.advisorName Μαλαπέρδας, Κωνσταντίνος el
heal.committeeMemberName el
heal.academicPublisher ΤΕΙ Πελοποννήσου el
heal.numberOfPages 88 *


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στην ακόλουθη συλλογή(ές)

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναζήτηση Αποθετηρίου


Σύνθετη Αναζήτηση

Πλοήγηση

Ο Λογαριασμός μου

Στατιστικές