heal.abstract |
Η γεωργία, όπως ασκείται τελευταία, με την αυξημένη χρήση χημικών λιπασμάτων, φυτοπροστατευτικών ουσιών και την υπεράντληση των υπόγειων νερών, οδηγεί στη ρύπανση του περιβάλλοντος αλλά και την υποβάθμιση της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων. Τα τελευταία χρόνια όμως το κοινωνικό σύνολο έχει έντονα ευαισθητοποιηθεί και έτσι πέραν από τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά ποιότητας των προϊόντων, επιζητούν την προσθήκη νέων, όπως είναι η υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων, καθώς και ο σεβασμός προς το περιβάλλον. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε συγκεκριμένα συστήματα καλλιέργειας, όπως είναι η Βιολογική Γεωργία και η Ολοκληρωμένη Διαχείριση Παραγωγής (Τοφάρη, 2005). Σκοπός της εργασίας είναι περιγράφει εκτεταμένα το σύστημα διαχείρισης ολοκληρωμένης καλλιέργειας, τι υποστηριζόταν παλαιότερα, τι συμβαίνει σήμερα και ποια είναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Θα αναφερθούν οι αρχές που διέπουν αυτό το σύστημα και θα περιγραφούν χαρακτηριστικά παραδείγματα λαχανικών στα οποία οι παραγωγοί εφαρμόζουν τα μέτρα διαχείρισης ολοκληρωμένης διαχείρισης. Τέλος θα αναφερθούν οι μελλοντικές προοπτικές και τα μέτρα που μπορεί το Κράτος να κάνει πράξη ώστε να εξασφαλισθεί η επιτυχία της Διαχείρισης. |
el |