heal.abstract |
Ένας από τους βασικούς στόχους, αλλά και πάγια υποχρέωση κάθε παρασκευαστή τροφίμων, υπήρξε ανέκαθεν η παρασκευή τροφίμων, που δεν θα έθεταν σε κίνδυνο την υγεία του καταναλωτή.Μέχρι σήμερα η θεμελιώδης αυτή υποχρέωση καλυπτόταν με βάση την επαγγελματική εμπειρία του παρασκευαστή και το τελικό προϊόν ελεγχόταν από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Τα βασικά μειονεκτήματα του παραδοσιακού τρόπου παρασκευής ήταν ότι ο έλεγχος δεν εστιαζόταν σε παραμέτρους ασφαλείας, αλλά ασχολούνταν με σημεία δευτερεύουσας σημασίας, που ναι μεν χρειάζονταν προσοχή, αλλά δεν ήταν πρώτης προτεραιότητας. Έτσι, ο έλεγχος γινόταν χρονοβόρος, ακριβός (υψηλό κόστος) και λιγότερο αποτελεσματικός. Ταυτόχρονα, αποδείχθηκε ότι με τις πολλές καινοτομίες και τεχνολογικές εξελίξεις παρουσιάστηκαν νέα αδύνατα σημεία και κίνδυνοι, που μέχρι τώρα δεν είχαν αξιολογηθεί και αντιμετωπισθεί από την επαγγελματική εμπειρία.Από την δεκαετία του '70, όμως, και αρχικά για περιπτώσεις όπου η ασφάλεια των τροφίμων έπρεπε να είναι απόλυτα εξασφαλισμένη -όπως στις επανδρωμένες αποστολές της NASA -άρχισε να εφαρμόζεται μια μεθοδολογία σφαιρικής αξιολόγησης πιθανών κινδύνων και εντοπισμού κρίσιμων σημείων ελέγχου. Η μεθοδολογία αυτή είναι σήμερα γνωστή με τον όρο Hazard Analysis Critical Control Point - HACCP. To HACCP - Ανάλυση Επικινδυνότητας στα Κρίσιμα Σημεία Ελέγχου, είναι ένα σύστημα Διασφάλισης της Ασφάλειας των τροφίμων, που εστιάζει στα κρίσιμα σημεία ελέγχου και προσεγγίζει συστηματικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ασφάλεια του τροφίμου. |
el |