Ιδρυματικό Αποθετήριο Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου

Μηχανικός εξοπλισμός οινοποιείων στους διαφορετικούς τύπους οινοποίησης.

DSpace/Manakin Repository

Show simple item record

dc.contributor.author Κίκινας, Αναστάσιος el
dc.date.accessioned 2015-11-24T20:59:49Z
dc.date.available 2015-11-25T03:02:34Z
dc.date.issued 2015-11-24
dc.identifier.uri http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/14218
dc.title Μηχανικός εξοπλισμός οινοποιείων στους διαφορετικούς τύπους οινοποίησης. el
heal.type Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία el
heal.secondaryTitle el
heal.keyword Οινοποίηση el
heal.keyword Σταφύλια el
heal.keyword Τρύγος el
heal.keyword Ζύμωση el
heal.keyword Εξοπλισμός el
heal.keyword Οινοποιία el
heal.keyword Ωρίμανση el
heal.contributorName el
heal.language gre el
heal.access free el
heal.accessText el
heal.license Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα el
heal.fileFormat PDF *
heal.recordProvider ΤΕΙ Πελοποννησου el
heal.publicationDate 2005-01-01 el
heal.abstract Ο "Μηχανικός εξοπλισμός οινοποιείων στους διαφορετικούς τύπους οινοποίησης" αποτελεί καρπό βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Αποτελείται από δύο ενότητες, οι οποίες διαπραγματεύονται τις διαδικασίες οινοποίησης και τον μηχανικό εξοπλισμό. Η πρώτη ενότητα αποτελείται από πέντε μέρη. Στο πρώτο απ' αυτά αναλύεται η παρασκευή ερυθρών οίνων ή ερυθρή οινοποίηση. Δίνονται αναλυτικά πληροφορίες για την επεξεργασία των σταφυλιών, την αλκοολική ζύμωση, την εκχύλιση και την επιλεκτική παραλαβή ορισμένων συστατικών του σταφυλιού. Η εξαγωγή και η διαύγαση του γλεύκους, η αλκοολική ζύμωση, η προστασία από τις οξειδώσεις και γενικότερα η παρασκευή λευκών οίνων ή λευκή οινοποίηση αποτελούν το αντικείμενο του δεύτερου μέρους. Δίνεται έμφαση στο γεγονός ότι η ποιότητα λευκών κρασιών ξεκινά από την ποιότητα των σταφυλιών. Στο τρίτο μέρος αναφέρεται, η παρασκευή ροζέ (ερυθρωπών) οίνων ή ερυθρωπή οινοποίηση, η οποία διακρίνεται σύμφωνα με τους τρόπους παραγωγής. Υπάρχει δηλαδή η λευκή οινοποίηση έγχρωμων σταφυλιών και η ερυθρή οινοποίηση με περιορισμένη εκχύλιση. Αφρώδεις οίνοι, γλυκοί οίνοι, αρωματισμένοι οίνοι και τα παράγωγά τους παράγονται με ειδικό τύπο οινοποίησης το καθένα ξεχωριστά και αποτελούν το τέταρτο μέρος. Τέλος στο πέμπτο μέρος προτείνονται στοιχεία απαραίτητα για την επίτευξη βιολογικής οινοποίησης.Η δεύτερη ενότητα του "Μηχανικού εξοπλισμού οινοποιείων στους διαφορετικούς τύπους οινοποίησης" αναφέρεται στο καθαρά μηχανικό μέρος της διαδικασίας οινοποίησης. Εδώ ο επιστήμονας οινολόγος καλείται να ελέγξει, αν η φύση "πέτυχε" το επιθυμητό επίπεδο της τεχνολογικής ωριμότητας του σταφυλιού και να διορθώσει ενδεχομένως τα βασικά χαρακτηριστικά του. Αποτελείται από επτά μέρη. Στο πρώτο μέρος περιγράφονται οι τρόποι παραλαβής των σταφυλιών στο εργοστάσιο. Οι σπαστήρες, οι αντλίες μεταφοράς οίνου και πολτού, οι αποβοστρυχωτές και τα πιεστήρια αποτελούν σημαντικό μέρος του μηχανικού εξοπλισμού ενός οινοποιείου και αποτελούν το δεύτερο μέρος. Το τρίτο μέρος είναι η ανάπτυξη της διαδικασίας της αλκοολικής ζύμωσης. Η αποθήκευση σε διαφόρων τύπων δεξαμενών ζύμωσης είναι το τέταρτο μέρος. Το πέμπτο μέρος αποτελούν οι μεταγγίσεις, το κολλάρισμα, το φιλτράρισμα και τα φυγοκεντρικά φίλτρα, δηλαδή η κατεργασία του οίνου. Η εμφιάλωση που δίνει άλλη αισθητική και αποτελεί ιδανικό τρόπο διατήρησης για μεγάλα χρονικά διαστήματα αποτελεί το έκτο μέρος και συνάμα το τελευταίο στάδιο προετοιμασίας του οίνου. Τέλος, το έβδομο μέρος είναι η Παλαίωση και η Φύλαξη του οίνου. Γι' αυτό το μέρος είναι πλατιά εδραιωμένη η άποψη ότι όσο πιο παλιό, τόσο πιο καλό. Η πληθώρα εικόνων που περιέχονται στην εργασία αυτή διευκολύνουν σημαντικά τον αναγνώστη στο να καταλάβει την περιγραφή και την λειτουργία των πολύπλοκων εξοπλισμών των οινοποιείων και τον καθιστούν ευχάριστο, πρακτικό και σαφή.Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι στην εργασία αυτή καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια να εφαρμοστεί ως επιστημονικός όρος ο "οίνος" και όχι το "κρασί". Η επιλογή του όρου οίνος συμβάλλει στην καλύτερη σύνδεση του προϊόντος αυτού με τα πολυάριθμα παράγωγα της ελληνικής γλώσσας, τα σχετικά μ' αυτό, τα οποία προέρχονται κατά κύριο λόγο από τη λέξη οίνος, π.χ. οινολογία, οινοποιός κ.α. Θα επέτρεπε επίσης, τη σύνδεση με τον οίνο που παρασκεύαζαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και θα συντελούσε στην ενδυνάμωση της διαχρονικότητας του προϊόντος αυτού. Ο οίνος των αρχαίων Ελλήνων ήταν προϊόν με υψηλή σχετικά περιεκτικότητα σε αλκοόλη. Η κατανάλωσή του στα περίφημα συμπόσια, συνοδεύοντας τα λιτά συνήθως εδέσματα των αρχαίων Ελλήνων, δεν συνέβαλλε στη διατήρηση της απαιτούμενης διαύγειας και νηφαλιότητας των φιλοσόφων και συμποσιαστών. Η ανάμιξη του "άκρατου οίνου" με νερό γέννησε το "συγκερασμένο ή κεκραμένο οίνο" ή αλλιώς το "κρασί" όπως θα το λέγαμε στην καθομιλουμένη ελληνική γλώσσα. Το κρασί ήταν, δηλαδή, το αποτέλεσμα του νερώματος του άκρατου οίνου. Εξετάζοντας, με το πνεύμα των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω, το προϊόν της αλκοολικής ζύμωσης του γλεύκους της σύγχρονης εποχής, προκύπτει ότι θα του ταίριαζε περισσότερο ο όρος "οίνος", ο άκρατος (ανέρωτος) δηλαδή οίνος, παρά ο όρος "κρασί".Η προσπάθεια για την απάλειψη της "νοθείας" από το "θεόπεμπτο" αυτό προϊόν, θα επέβαλλε τη χρησιμοποίηση, τουλάχιστο σε επιστημονικό επίπεδο, του όρου "οίνος" αντί του κοινώς χρησιμοποιούμενου "κρασί". el
heal.advisorName Κάτσου, Πελαγία el
heal.committeeMemberName el
heal.academicPublisher ΤΕΙ Πελοποννήσου el
heal.numberOfPages 188 *


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search DSpace


Advanced Search

Browse

My Account

Statistics