heal.abstract |
Η πειραματική διαδικασία, η οποία αναφέρεται διεξοδικά στις παρακάτω σελίδες, αποσκοπεί στη συγκριτική αξιολόγηση είκοσι μυκήτων .λευκής σήψεως στην αποδόμηση των υγρών αποβλήτων ελαιοτριβείων. Κάθε στέλεχος επωάστηκε επί 5 εβδομάδες στους 25 °C σε αποστειρωμένο διάλυμα ΥΑΕ συγκεντρώσεως 25% ν/ν. Για την αξιολόγηση, πραγματοποιήθηκε προσδιορισμός της βιομάζας, του δείκτη βλαστικότητας, των ολικών φαινολικών συστατικών, του χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD) και του αποχρωματισμού των ΥΑΕ. Επιπλέον, μελετήθηκε η ενζυμική δραστηριότητα, των παραγόμενων από τους μύκητες λευκής σήψεως ενζύμων λακκάση, υπεροξειδάση, Μη- υπεροξειδάση, λιγνίνη υπεροξειδάση και οξειδάση της βερατριλικής αλκοόλης.
Μετά την ολοκλήρωση της πειραματικής διαδικασίας διαπιστώθηκε ότι το καλύτερο στέλεχος, ως προς την ικανότητα να αποδομεί, ήταν ο Trametes versicolor CCBAS-614, αφού σημείωσε τη μεγαλύτερη παραγωγή του ενζύμου λακκάση (225 U Γ1) και τη μεγαλύτερη αποδόμηση του χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD) κατά 58%, ενώ παρουσίασε αύξηση του δείκτη βλαστικότητας από 0.41 σε 6.6% και σημαντική μείωση του χρώματος των ΥΑΕ κατά 70%. Ικανοποιητικά αποτελέσματα παρουσίασε ο μύκητας Hericium erinacius IK-3001, προκαλώντας τη μεγαλύτερη αύξηση του δείκτη βλαστικότητας, από 0.41 σε 13.2% και μειώνοντας το ολικό φαινολικό φορτίο και το χρώμα των ΥΑΕ κατά 88 και 68% αντίστοιχα. Ενθαρρυντικά ήταν τα αποτελέσματα των στελεχών του γένους Pleurotus, παρουσιάζοντας τη μεγαλύτερη μείωση του φαινολικού φορτίου (93-95%) και τη μεγαλύτερη δράση υπεροξειδασών (έως 140 U Γ1). Σημαντική ήταν επίσης και η μείωση του χρώματος των ΥΑΕ (κατά 73-77%), του COD (κατά 26-51%) και η αύξηση του δείκτη βλαστικότητας (κατά 6-12%), που προκλήθηκε από τα στελέχη του γένους Pleurotus της παρούσης μελέτης.Μετά την ολοκλήρωση της πειραματικής διαδικασίας διαπιστώθηκε ότι το καλύτερο στέλεχος, ως προς την ικανότητα να αποδομεί, ήταν ο Trametes versicolor CCBAS-614, αφού σημείωσε τη μεγαλύτερη παραγωγή του ενζύμου λακκάση (225 U Γ1) και τη μεγαλύτερη αποδόμηση του χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD) κατά 58%, ενώ παρουσίασε αύξηση του δείκτη βλαστικότητας από 0.41 σε 6.6% και σημαντική μείωση του χρώματος των ΥΑΕ κατά 70%. Ικανοποιητικά αποτελέσματα παρουσίασε ο μύκητας Hericium erinacius IK-3001, προκαλώντας τη μεγαλύτερη αύξηση του δείκτη βλαστικότητας, από 0.41 σε 13.2% και μειώνοντας το ολικό φαινολικό φορτίο και το χρώμα των ΥΑΕ κατά 88 και 68% αντίστοιχα. Ενθαρρυντικά ήταν τα αποτελέσματα των στελεχών του γένους Pleurotus, παρουσιάζοντας τη μεγαλύτερη μείωση του φαινολικού φορτίου (93-95%) και τη μεγαλύτερη δράση υπεροξειδασών (έως 140 U Γ1). Σημαντική ήταν επίσης και η μείωση του χρώματος των ΥΑΕ (κατά 73-77%), του COD (κατά 26-51%) και η αύξηση του δείκτη βλαστικότητας (κατά 6-12%), που προκλήθηκε από τα στελέχη του γένους Pleurotus της παρούσης μελέτης. |
el |