heal.abstract |
Τα δημητριακά αποτελούν σπουδαία πηγή ενέργειας και θρεπτικής αξίας για τη διατροφή των ανθρώπων. Πρόκειται για ποώδη φυτά, οι σπόροι (κόκκοι) των οποίων είναι πλούσιοι σε άμυλο, περιέχουν πολλούς υδατάνθρακες (υπό μορφή σακχάρων), πρωτεΐνες, λίπη και σε περιορισμένες ποσότητες βιταμίνες και άλατα. Οι κόκκοι συναθροίζονται στο φυτό και στο άκρο του σταχιού και χρησιμοποιούνται ή ως έχουν ή μετά από επεξεργασία, ως τροφή ανθρώπων και ζώων (Στεφανοπούλου, Μανωλκίδου, 1982).Φαίνεται ότι τα δημητριακά είναι από τα πιο παλιά καλλιεργούμενα φυτά. Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να καλλιεργεί ορισμένες αυτοφυείς πόες, ανάμεσα στα οποία το σιτάρι, η γεωργία έγινε η κυριότερη απασχόλησή του. Από τότε απέδωσε στα προϊόντα της γης, μία πραγματική λατρεία με τις τελετουργίες της γονιμότητας και με τις θρησκευτικές τελετές για τη συγκομιδή.Η μεγάλη ανάπτυξη της καλλιέργειας και η επικράτηση των δημητριακών για την διατροφή του ανθρώπου οφείλονται, α) στην εύκολη προσαρμογή των φυτών αυτών, σε ποικιλία εδαφών και σε διάφορες κλιματολογικές συνθήκες, β) στην μεγάλη κατά στρέμμα απόδοση, γ) στη μεγάλη θρεπτική αξία αυτών. Τα αγρωστώδη φυτά αυτά, δεν απαιτούν μεγάλες καλλιεργητικές φροντίδες, ενώ η αποθήκευση και η διατήρηση των καρπών αυτών δεν είναι δαπανηρή (Δαλιάνης, 1999).Ο ρόλος των δημητριακών στη διατροφή του ανθρώπου είναι σημαντικότατος και αυτό διαπιστώνεται από το γεγονός, ότι οι καταναλισκόμενες από τον άνθρωπο υπό τη μία μορφή ή την άλλη ποσότητες δημητριακών προμηθεύουν το 55 % της ανθρώπινης ενέργειας. Μάλιστα δε, το 41 % προέρχεται μόνο από το σιτάρι και το ρύζι. Πέραν τούτου ένα σημαντικό μέρος του υπόλοιπου 47 % προέρχεται έμμεσα από τα δημητριακά αφού προηγουμένως χορηγηθούν στα ζώα και μετατραπούν σε κτηνοτροφικά προϊόντα, όπως κρέας, αυγά, γάλα ή ζωικό λίπος τα οποία χρησιμοποιεί ο άνθρωπος.Στη χώρα μας η καλλιέργεια των δημητριακών καταλαμβάνει ετησίως το 40% περίπου των καλλιεργούμενων εκτάσεων και προμηθεύει άνω του 50 % του πληθυσμού της χώρας καταναλισκομένης ανθρώπινης ενέργειας, κυρίως υπό μορφή προϊόντων και σκευασμάτων σιταριού, αφ' ετέρου δε αποτελεί τη βάση της υπάρξεως της κτηνοτροφίας μας (Δαλιάνης, 1999).Φαίνεται ότι τα δημητριακά είναι από τα πιο παλιά καλλιεργούμενα φυτά. Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να καλλιεργεί ορισμένες αυτοφυείς πόες, ανάμεσα στα οποία το σιτάρι, η γεωργία έγινε η κυριότερη απασχόλησή του. Από τότε απέδωσε στα προϊόντα της γης, μία πραγματική λατρεία με τις τελετουργίες της γονιμότητας και με τις θρησκευτικές τελετές για τη συγκομιδή.Η μεγάλη ανάπτυξη της καλλιέργειας και η επικράτηση των δημητριακών για την διατροφή του ανθρώπου οφείλονται, α) στην εύκολη προσαρμογή των φυτών αυτών, σε ποικιλία εδαφών και σε διάφορες κλιματολογικές συνθήκες, β) στην μεγάλη κατά στρέμμα απόδοση, γ) στη μεγάλη θρεπτική αξία αυτών. Τα αγρωστώδη φυτά αυτά, δεν απαιτούν μεγάλες καλλιεργητικές φροντίδες, ενώ η αποθήκευση και η διατήρηση των καρπών αυτών δεν είναι δαπανηρή (Δαλιάνης, 1999).Ο ρόλος των δημητριακών στη διατροφή του ανθρώπου είναι σημαντικότατος και αυτό διαπιστώνεται από το γεγονός, ότι οι καταναλισκόμενες από τον άνθρωπο υπό τη μία μορφή ή την άλλη ποσότητες δημητριακών προμηθεύουν το 55 % της ανθρώπινης ενέργειας. Μάλιστα δε, το 41 % προέρχεται μόνο από το σιτάρι και το ρύζι. Πέραν τούτου ένα σημαντικό μέρος του υπόλοιπου 47 % προέρχεται έμμεσα από τα δημητριακά αφού προηγουμένως χορηγηθούν στα ζώα και μετατραπούν σε κτηνοτροφικά προϊόντα, όπως κρέας, αυγά, γάλα ή ζωικό λίπος τα οποία χρησιμοποιεί ο άνθρωπος.Στη χώρα μας η καλλιέργεια των δημητριακών καταλαμβάνει ετησίως το 40% περίπου των καλλιεργούμενων εκτάσεων και προμηθεύει άνω του 50 % του πληθυσμού της χώρας καταναλισκομένης ανθρώπινης ενέργειας, κυρίως υπό μορφή προϊόντων και σκευασμάτων σιταριού, αφ' ετέρου δε αποτελεί τη βάση της υπάρξεως της κτηνοτροφίας μας (Δαλιάνης, 1999). |
el |