heal.abstract |
Στην παρούσα εργασία θ' αναφερθούμε στις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία. Ιδιαίτερα θα δοθεί έμφαση στην πρόσληψη των βιταμινών που λαμβάνουμε μέσω των τροφίμων και συγχρόνως στην εκτίμηση της επικινδυνότητας τους.Ιστορικά, ο όρος βιταμίνη (vitamine) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1911 από τον Funk, για να ονομάσει, μια κρυσταλλική ουσία που είχε τις ίδιες χημικές ιδιότητες με τις αμίνες, αλλά επιπλέον θεράπευε την ανίατη μέχρι τότε ασθένεια "beri-beri". Ουσιαστικά ονομάσθηκε έτσι από το λατινικό όνομα vita που σημαίνει ζωή και από τις αμίνες, ίσως διότι αρχικά θεωρήθηκε ότι έχουν σχέση με τις αμίνες. ( Κανάκης, 2003) Βιταμίνες είναι σύνθετες, οργανικές ουσίες οι οποίες δεν συντίθενται από τον ίδιο τον οργανισμό, αλλά προσλαμβάνονται μέσω των τροφών και συνεπώς απαιτούνται σε διαφορετικές ποσότητες, για τις ποικίλες μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού. Ενδεικτικά η ημερήσια πρόσληψη είναι της τάξης των 100mg. Επιπροσθέτως, γνωρίζουμε ότι δρουν ως καταλύτες των ζωντανών κυττάρων. Με άλλα λόγια, υποβοηθούν σημαντικές βιοχημικές αντιδράσεις του οργανισμού. Προτού καθοριστούν χημικώς οι ουσίες αυτές ονομάστηκαν με τα γράμματα του αλφάβητου, τώρα όμως προστέθηκαν οι χημικές καθώς και άλλες ονομασίες τους. ( Μόρτογλου, 2002 )Στην σύγχρονη εποχή διαπιστώνουμε ότι ο τρόπος ζωής χαρακτηρίζεται από έντονους ρυθμούς και πολύ άγχος και συνεπώς ελλιπείς διατροφικές προσλήψεις. Επομένως, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από πλήθος θρεπτικών στοιχείων και βιταμινών. Αναμφισβήτητα, λοιπόν, οι βιταμίνες θα πρέπει να αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής μας, διότι συμβάλλουν στην καλή υγεία, ανάπτυξη και ευεξία και συντελούν στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών, ενώ η έλλειψη τους γίνεται αιτία παθολογικών καταστάσεων που ονομάζονται "αβιταμινώσεις". Άρα, αντιλαμβανόμαστε ότι η ανεπάρκειά τους έχει ως απόρροια διάφορες συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία, οι οποίες ποικίλουν από ήπια συμπτώματα μέχρι σοβαρές επιπτώσεις σ' αυτήν, που ενδέχεται να είναι ακόμη και μη αναστρέψιμες. Αντίθετα, η παρουσία ορισμένων βιταμινών σε υπερβολικά μεγάλες ποσότητες τείνει να προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα στην υγεία του ατόμου, τα οποία καλούνται "υπερβιταμινώσεις".Εξίσου σημαντικό είναι ν' αναφερθούμε στις δύο κύριες ομάδες που χωρίζονται οι βιταμίνες. Αφενός μεν στις λιποδιαλυτές οι οποίες διαλύονται στα λίπη και σ' αυτές συμπεριλαμβάνονται οι Α, ϋ, Ε, Κ και οι οποίες αποθηκεύονται εύκολα στους ιστούς (από τις παραπάνω εξαίρεση αποτελεί η βιταμίνη Κ η οποία αποθηκεύεται σε μικρή μόνο ποσότητα). Αφετέρου στις υδατοδιαλυτές βιταμίνες, όπου συγκεκριμένα σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν η βιταμίνη Ο και το σύμπλεγμα των βιταμινών Β. Οι υδατοδιαλυτές διαλύονται στο νερό και δεν αποθηκεύονται στους ιστούς. Εξαίρεση αποτελεί η βιταμίνη Βΐ2·Ακόμα γίνεται εκτενέστερη αναφορά στην παρουσία των ιχνοστοιχείων, τα οποία είναι μεταλλικά στοιχεία τα οποία ο οργανισμός έχει ανάγκη σε πολύ μικρή ποσότητα.Είναι ευνόητο ότι οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το φαινόμενο της ζωής. Συνεπώς, λαμβάνοντας τις ουσίες αυτές μέσω των τροφών θα μπορέσουμε να προστατέψουμε την υγεία μας, το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε έναν καλύτερο τρόπο ζωής. |
el |