heal.abstract |
Οι μυκοτοξίνες (ιτιγοοίοχίηε) είναι μεταβολίτες που παράγονται από ορισμένα είδη μυκήτων και έχουν τοξική δράση. Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερος λόγος γίνεται για την παρουσία μυκοτοξινών στις ζωοτροφές και ερευνώνται εκτενώς οι επιπτώσεις τους στις παραγωγικές και αναπαραγωγικές αποδόσεις των ζώων και στην ποιότητα των τροφίμων ζωικής προέλευσης.
Παλαιότερα, οι μυκοτοξίνες θεωρούνταν επιβλαβείς μόνο για τα ζώα που τις κατανάλωναν και κατά συνέπεια, επιζήμιες για την οικονομία των εκτροφών. Κατά το παρελθόν, επίσης, η έλλειψη μεθόδων συντήρησης των τροφίμων, ανάγκαζε τους ανθρώπους σε άμεση κατανάλωσή τους, με αποτέλεσμα να μη δίνεται χρόνος στους μύκητες για να αναπτυχθούν και να παράγουν μυκοτοξίνες. Σήμερα, η βελτίωση των μεθόδων συντήρησης των τροφίμων επιτρέπει τη μακροχρόνια αποθήκευσή τους και παράλληλα, έγινε αντιληπτό ότι οι μυκοτοξίνες εξακολουθούν να μπορούν να διεισδύσουν στην τροφική αλυσίδα. Έτσι, υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω μελέτη του ρόλου των μυκοτοξινών, αλλά και των προβλημάτων που προκαλούν .Στα ζώα, η λήψη μυκοτοξινών με την τροφή οδηγεί σε διατάραξη της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού τους. Οι παθολογικές καταστάσεις που προκύπτουν ονομάζονται μυκοτοξικώσεις (Γηγοοίοχίοοεβε). Συνήθως, παρατηρούνται τρεις μορφές μυκοτοξικώσεων: α) οι οξείες, μετά από λήψη μέτριας ή μεγάλης ποσότητας μυκοτοξινών, που μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και το θάνατο του ζώου, β) οι χρόνιες, μετά από μακροχρόνια λήψη μικρής ποσότητας μυκοτοξινών που, συνήθως, έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των ζώων και στο δείκτη μετατρεψιμότητας της τροφής και γ) οι ασυμπτωματικές, ύστερα από τη λήψη ακόμη και ελάχιστης ποσότητας μυκοτοξινών που εκδηλώνονται, κυρίως, με ανοσοκαταστολή. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στις ασυμπτωματικές μυκοτοξικώσεις, εξαιτίας της καθυστέρησης στη διάγνωσή τους και των προβλημάτων που δημιουργούν.Σήμερα, γνωρίζουμε ότι στις κυριότερες μυκοτοξίνες περιλαμβάνονται οι αφλατοξίνες (αίΐθίοχίπε), η ζεαραλενόνη (ζθθΓαΙθηοηΘ), οι τριχοθεσίνες (ΙποίτοΙίΊθΟθηθε), η ωχρατοξίνη Α (οοίπβίοχίη Α) και οι φουμονισίνες (ίίιιτιοηίβίηε) (Πίνακας 1). Οι ερευνητικές προσπάθειες επικεντρώνονται στηδιερεύνηση του μηχανισμού δράσης τους, στον τρόπο μεταβολισμού τους, στις δυσμενείς επιπτώσεις συγκεκριμένων κατηγοριών μυκοτοξινών στην υγεία των ζώων και του ανθρώπου. |
el |