heal.abstract |
Τα τελευταία χρόνια έγινε κατανοητό ότι διαφορετικά τρόφιμα που περιέχουν ιδία ποσότητα υδατανθράκων δεν έχουν την ιδία επίδραση στα επίπεδα σακχάρου του αίματος. O γλυκαιμικός δείκτης είναι ένας τρόπος να καταταχτούν τα τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες συμφώνα με τον βαθμό που αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου του αίματος μετά το φαγητό. Ο γλυκαιμικός δείκτης έχει περισσότερο να κάνει με την ποιότητα των υδατανθράκων, παρά με την ποσότητα,η παράμετρος που έχει να κάνει με την ποσότητα είναι το γλυκαιμικό φορτίο καθώς λαμβάνει υπόψη της την ποσότητα των υδατανθράκων που καταναλώνονται ανά μερίδα και προσδιορίζει την ολική γλυκαιμική επίδραση του τροφίμου .Υπάρχουν επίσης παράγοντες που επηρεάζουν τον γλυκαιμικό δείκτη όπως η ποικιλία του τροφίμου, το μέγεθος της δομικής μονάδας , η παρουσία των άπεπτων φυτικών ινών, η ποληγευματική δράση, η ωρίμανση του τροφίμου, η αναλογία αμυλόζης και αμυλοπεκτίνης ακόμα και η μέθοδος μαγειρέματος .Για να μειωθεί ο γλυκαιμικός δείκτης στα τρόφιμα προστίθενται διάφορα συστατικά όπως το PolyGlycopleX (PGX®), ισουμαλτόζη, φρουκτόζη , κανέλα και κιτρικό οξύ, προθήκη πρωτεϊνών και μιγμάτων παχύρευστων ινών .Οι υδατάνθρακες έχουν ξεχωριστή σημασία, τόσο σε μια διατροφή που στοχεύει στην πρόληψη της εμφάνισης του σακχαρώδη διαβήτη, όσο και για τη δίαιτα που θέλει να ρυθμίσει τα επίπεδα του σακχάρου ενός διαβητικού ατόμου .Η μέτρηση των υδατανθράκων από τις τροφές που καταναλώνονται συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο του ζαχάρου του αίματος και στην αποφυγή ή στην καθυστέρηση των επιπλοκών που σχετίζονται με τον σακχαρώδη διαβήτη. Αυτό συμβαίνει γιατί οι υδατάνθρακες επηρεάζουν, περισσότερο από άλλα θρεπτικά συστατικά, το ζάχαρο αίματος (γλυκόζη αίματος).Η κατανάλωση τροφών με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη και άρα απότομη αύξηση του σακχάρου στο αίμα συνδέεται με την αύξηση της παχυσαρκίας ,του ενδοκοιλιακού λίπους και των καρδιαγγειακών νοσημάτων .Αντίθετα η κατανάλωση κυρίως τροφών με χαμηλό και μεσαίο γλυκαιμικό δείκτη ανεβάζει με βραδύτερο ρυθμό το σάκχαρο, οι απαιτήσεις για ινσουλίνη μικραίνουν, και έτσι ο οργανισμός προστατεύεται από τις απότομες μεταπτώσεις του σακχάρου, η ενεργητικότητα διατηρείται, η πείνα ελαττώνεται και, το πιο σημαντικό μειώνεται ο ρυθμός αποθήκευσης σωματικού λίπους |
el |