heal.abstract |
Γνωρίζουμε ότι η κύρια λειτουργία της συντήρησης είναι να καθυστερεί την αλλοίωση των τροφίμων και να αποτρέπει οποιεσδήποτε αλλαγές στη γεύση τους ή σε μερικές περιπτώσεις, και στην εμφάνισή τους. Η συντήρηση των τροφίμων έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αρκετές εκατοντάδες χρόνια, όταν ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το αλάτι (πάστωμα) και τον καπνό (κάπνισμα) για να εμποδίσει το κρέας και τα ψάρια να χαλάσουν. Ο μέγιστος κίνδυνος είναι να αλλοιωθούν τα τρόφιμα ή να γίνουν τοξικά από την επίδραση μικροοργανισμών (π.χ. βακτήρια, ζύμες, μούχλα) που εμφανίζονται σε αυτά. Μερικοί από αυτούς τους οργανισμούς μπορούν να εκκρίνουν δηλητηριώδεις ουσίες (τοξίνες), οι οποίες είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία και μπορεί να αποδειχθούν ακόμη και θανατηφόρες. Τη σημερινή εποχή χρησιμοποιούνται πολλά συντηρητικά στα τρόφιμα, τα οποία προστατεύουν τα τρόφιμα από την αλλοίωση, και παράλληλα ενισχύουν σε πολλές περιπτώσεις το άρωμα και τη γεύση των τροφίμων. Στην παρούσα πτυχιακή εργασία έγινε μια προσπάθεια προσέγγισης τον ρόλου των ενώσεων του αζώτου ως συντηρητικά τροφίμων, και ειδικότερα για τα νιτρώδη και νιτρικά άλατα με κάλιο και νάτριο. Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας μας, γίνεται μια αναφορά στην έννοια των τροφίμων και στη συντήρηση τους. Στο δεύτερο κεφάλαιο, γίνεται αναφορά στις ενώσεις του αζώτου και τη χρήση τους στα τρόφιμα. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται τα νιτρικά και νιτρώδη άλατα με κάλιο και νάτριο και η χρήση τους ως συντηρητικά. Επιπλέον, δίνονται πληροφορίες για το Κλωστρίδιο Αλλαντίασης (Clostridium botulinum) και για την αλλαντίαση. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι αρνητικές επιπτώσεις των ενώσεων του αζώτου στην υγεία του ανθρώπου. |
el |