heal.abstract |
Στο διεθνή χώρο αλλά και στην Ελλάδα υπάρχει μια αυξανόμενη ζήτηση για ασφαλή αλλά και ποιοτικά προϊόντα αφού η απαίτηση των καταναλωτών για προστασία του περιβάλλοντος έχει γίνει εντονότερη στη σημερινή εποχή απ’ ό,τι στο παρελθόν. Επίσης, ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές συνειδητοποιούν ότι οι διατροφικές τους συνήθειες, όσο και οι αγοραστικές, συνεισφέρουν άμεσα στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και εκθέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους καθώς και ότι οι αγρότες ανταποκρινόμενοι στα μηνύματα των καιρών, στρέφονται προς την βιολογική καλλιέργεια. Η παρούσα εργασία αποτελείται από δύο μέρη, στο πρώτο μέρος γίνεται αναφορά στα γενικά χαρακτηριστικά της βιολογικής γεωργίας και κατ’επέκταση των βιολογικών προϊόντων. Στο δεύτερο σκέλος μελετάται ο τρόπος διάθεσης των προϊόντων αυτών , το προφίλ, οι απόψεις αλλά και οι προτιμήσεις των καταναλωτών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας διαπιστώνεται ότι τα βιολογικά προϊόντα καθώς και οι βιολογικές καλλιέργειες έχουν αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό στην Ελλάδα, καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται τόσο στην καλλιέργεια όσο και στην αγορά βιολογικών προϊόντων. Οι εκτάσεις που καταλαμβάνουν οι βιολογικές καλλιέργειες παρουσιάζονται σε μικρότερο ποσοστό σε σύγκριση με τις συμβατικές καλλιέργειες. Η έκταση της βιολογικής γεωργίας στην Ελλάδα ανέρχεται σε ποσοστό 3,7%, σε σύγκριση με την αντίστοιχη έκταση του συνόλου της χώρας (καλλιεργήσιμη 32.474.000 στρεμ.στοιχεία 2008). Γεωγραφικά το μεγαλύτερο ποσοστό των καλλιεργούμενων εκτάσεων με βιολογικό τρόπο, βρίσκεται στην Πελοπόννησο (32%) ακολουθούν η δυτική Ελλάδα (15%), η Κρήτη (11%), ενώ με μικρότερο ποσοστό ακολουθούν η Στερεά Ελλάδα, η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Δυτική Μακεδονία, η Ήπειρος, η Αττική και τέλος τα Ιόνια νησιά και τα νησιά του Αιγαίου. Από την ελληνική παραγωγή βιολογικών προϊόντων μόλις το 20% καταναλώνεται στην Ελλάδα, ενώ το υπόλοιπο 80% εξάγεται. Παρά τις δυνατότητες που έχουν οι παραγωγοί, υπάρχουν δυσκολίες γιατί τα κύρια χαρακτηριστικά της αγοράς βιολογικών προϊόντων είναι η έλλειψη οργάνωσης της εμπορίας καθώς και η διάθεσή τους. Η μικρή παραγωγή, η ανεπαρκής ή ελλιπής τυποποίηση, η έλλειψη δικτύων διανομής, η αδυναμία συνεργασίας μεταξύ των παραγωγών για η δημιουργία συνεταιρισμών ή εταιριών που θα αναλαμβάνουν τη διοχέτευση των προϊόντων στην αγορά και πολλές φορές η κερδοσκοπία των μεσαζόντων, αποτελούν μεγάλα προβλήματα στην ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας. Ως εκ τούτου πολλοί βιοκαλλιεργητές εμπορεύονται τα προϊόντα τους ως συμβατικά για να μην τους μείνουν αδιάθετα. Ωστόσο για να κερδίσουν μερίδιο στην τοπική αλλά και στην διεθνή αγορά είναι επιτακτική η ανάγκη ουσιαστικής καθώς και αποτελεσματικής οργάνωσης σε ότι αφορά την παραγωγή και την διάθεση των προϊόντων βιολογικής γεωργίας. |
el |