Ιδρυματικό Αποθετήριο Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου
Συμβολή στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ψευδόκοκκου των εσπεριδοειδών
Αποθετήριο DSpace/Manakin
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
| dc.contributor.author | Γκούμα, Σταυρούλα | el |
| dc.date.accessioned | 2015-11-25T06:13:07Z | |
| dc.date.available | 2015-11-26T03:04:34Z | |
| dc.date.issued | 2015-11-25 | |
| dc.identifier.uri | http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/17707 | |
| dc.title | Συμβολή στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ψευδόκοκκου των εσπεριδοειδών | el |
| heal.type | Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία | el |
| heal.secondaryTitle | el | |
| heal.keyword | Εσπεριδοειδή | el |
| heal.keyword | Ασθένειες | el |
| heal.keyword | Φυτοπροστασία | el |
| heal.contributorName | el | |
| heal.language | gre | el |
| heal.access | free | el |
| heal.accessText | el | |
| heal.license | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | el |
| heal.fileFormat | * | |
| heal.recordProvider | ΤΕΙ Πελοποννησου | el |
| heal.publicationDate | 2013-01-01 | el |
| heal.abstract | Η παρούσα εργασία μελετά τη δυνατότητα αντιμετώπισης του ψευδόκοκκου Planococcus citri στα εσπεριδοείδη με τη δράση αρπακτικών και εντομοπαθογόων μυκήτων. Ο ψευδόκκοκος των εσπεριδοειδών είναι ένα έντομο το οποίο εκτός από τα εσπεριδοειδή προσβάλει και πολλά άλλα φυτά, όπως αμπέλι, τομάτα, πατάτα κολοκυνθοειδή κ.α. Ο ψευδόκοκκος P. citri ανήκει στην οικογένεια Pseudococcidae (Ψευδοκοκκοειδή). Για την ομαλή διεξαγωγή των πειραμάτων χρειάσθηκε η ύπαρξη συνεχούς εκτροφής ψευδοκόκκων (Planococcus citri) καθώς και των αρπακτικων Nephus includens και Cryptolaemus montrouzieri στο εντομοτροφείο του ΜΦΙ σε ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας (25±1 oC),σχετικής υγρασίας (65%) και φωτοπεριόδου (16 ώρες φως / 8 ώρες σκότος). Οι ψευδόκκοκοι εκτρέφονταν επί κονδύλων και φύτρων πατάτας [Solanum tuberosum L., (Solanaceae)] και επί κολοκυθιών [Cucurbita pepo L., C. moschata Duchense και C. maxima Duchense (Cucurbitaceae)]. Τα αρπακτικά N. includens και C. montrouzieri εκτρέφονταν επί P. citri στις ίδιες συνθήκες. Για τις δοκιμές ενδοσυντεχνιακής θήρευσης (Intraguild Predation: IGP), μεταξύ των αρπακτικών Coccinellidae N. includens και C. montrouzieri χρησιμοποιήθηκαν προνύμφες 2ης ηλικίας των δυο αρπακτικών, ενήλικα νεαρής ηλικίας του C. montrouzieri και ως εξωσυντεχνιακή λεία (extraguild prey) χρησιμοποιήθηκαν ωά, όλα τα ανήλικα στάδια καθώς και ενήλικα άτομα ψευδόκοκκου P. citri. Ως αρένα για τις βιοδοκιμές χρησιμοποιήθηκαν πλαστικά τριβλία τύπου petri διαμέτρου 9εκ. και οι συνθήκες διατηρήθηκαν σταθερές στους 25 ̊ C, φωτοπερίοδο 16:8 φως:σκοτάδι και 65±2 % Σ.Υ. Οι εντομοπαθογόνοι μύκητες απομονώθηκαν με την μέθοδο της χρήσης ως δολώματος του εντόμου Galleria mellonella (Galleria Bait Method). Με τη μέθοδο αυτή απομονώθηκαν από εδάφη της Αττικής Beauveria bassiana (Αμαρούσιον), Paecilomyces fumosoroseus (Αγ. Στέφανος) και Metarhizium anisopliae (Μαραθών). Για τον πειραματισμό χρησιμοποιήθηκε η απομόνωση του P. fumosoroseus από τον Αγ. Στέφανο και μία απομόνωση Lecanicillium lecanii από την Πολωνία (με κωδικό 3762b) Για τη διεξαγωγή των βιοδοκιμών επί του P. citri, λαμβάνονταν νύμφες και ακμαία θήλεα από την τεχνητή εκτροφή. Για κάθε απομόνωση εντομοπαθογόνου μύκητα, τοποθετούνταν σε πλαστικά τρυβλία τύπου Petri 3x10 άτομα P. citri, τα οποία ψεκάστηκαν με διαλύματα κονιδίων δύο διαφορετικών συγκεντρώσεων για κάθε απομόνωση. Αντίστοιχα τοποθετήθηκαν και αψέκαστοι μάρτυρες. Τρεις ημέρες μετά την επέμβαση εξετάζονταν τα άτομα επί των οποίων είχε αναπτυχθεί μυκήλιο. Η θερμοκρασία κατά τη διεξαγωγή του πειραματισμού ήταν σταθερή (25±1oC) και η σχετική υγρασία κυμαίνονταν από 95-99%. Διαπιστώθηκε ασυμμετρική ενδοσυντεχνιακή θήρευση μεταξύ των Nephus includens και Cryptolaemus montrouzieri (με λεία Planococcus citri. Το εξωτικό αρπακτικό (C. montrouzieri) κατανάλωσε προνύμφες του N. includens (ιθαγενές) ενώ αντίθετα το N. includens δεν θήρευσε προνύμφες του C. montrouzieri. Όσον αφορά στους εντομοπαθογόνους μύκητες διαπιστώθηκε υψηλή αποτελεσματικότητα των απομονώσεων που δοκιμάστηκαν (76,7 και 93,3% για το Paecilomyces fumosoroseus και το Lecanicillium lecanii αντίστοιχα) στις υψηλές συγκεντρώσεις (108κονίδια/ml). | el |
| heal.advisorName | Σταθάς, Γεώργιος | el |
| heal.committeeMemberName | el | |
| heal.academicPublisher | ΤΕΙ Πελοποννήσου | el |
| heal.numberOfPages | 41 | * |
