Ιδρυματικό Αποθετήριο Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου
Ολοκληρωμένη καταπολέμηση των σημαντικότερων εχθρών της ελιάς στην Μεσσηνία
Αποθετήριο DSpace/Manakin
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
| dc.contributor.author | Καρύδης, Νικόλαος | el |
| dc.date.accessioned | 2019-11-07T10:11:53Z | |
| dc.date.available | 2019-11-07T10:11:53Z | |
| dc.date.issued | 2019-11-07 | |
| dc.identifier.uri | http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/18281 | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 3.0 Ηνωμένες Πολιτείες | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/us/ | * |
| dc.title | Ολοκληρωμένη καταπολέμηση των σημαντικότερων εχθρών της ελιάς στην Μεσσηνία | el |
| heal.type | Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία | |
| heal.keyword | Εχθροί | el |
| heal.keyword | Ελιές | el |
| heal.keyword | Μεσσηνία | el |
| heal.keyword | Καταπολέμηση | el |
| heal.language | el | |
| heal.access | free | |
| heal.recordProvider | ΤΕΙ Πελοποννήσου | el |
| heal.publicationDate | 2017-04-05 | |
| heal.abstract | Η καλλιέργεια της ελιάς είναι μια από τις πιο διαδεδομένες και παραδοσιακές στη χώρα μας, αφού απασχολεί περισσότερες από 450.000 οικογένειες. Τα σημαντικότερα οφέλη της παραγωγής ελαιολάδου είναι ότι αποτελεί ένα από τα βασικά προϊόντα διατροφής του Έλληνα, έχει ευεργετική δράση στην υγεία και δημιουργεί όφελος στην εθνική μας οικονομία, αφού η εγχώρια παραγωγή είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη κατανάλωση και έτσι πραγματοποιούνται μεγάλες εξαγωγές. Η ελιά προσβάλλεται από πλήθος εντομολογικών εχθρών με σημαντικότερο εκ αυτών τον δάκο της ελιάς. Ο δάκος της ελιάς Bactrocera oleae (Gmelin) (Diptera: Tephritidae) είναι ο πιο σοβαρός εχθρός του ελαιόκαρπου στον κόσμο. Είναι γνωστό κυρίως από την περιοχή της Μεσογείου και βρίσκεται επίσης στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, και κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Αφρικής, στη Νότια Αφρική. Ο δακος μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου όπου καλλιεργούνται τα ελαιόδεντρα (Economopoulos, 2002; Eliopoulos, 2007; Daane & Johnson, 2010). Μπορεί να μειώσει την απόδοση των καλλιεργειών με πολλούς τρόπους. Τα ενήλικα θηλυκά τραυματίζουν τον καρπό μέσω της ωοτοκίας τους σε ώριμους καρπούς. Η προνύμφη ορύσσει στοά στο μεσοκάρπιο, και όταν συμπληρώσει την ανάπτυξή της νυμφώνεται το μεν θέρος συνήθως μέσα στον καρπό, το δε φθινόπωρο και τον χειμώνα στο έδαφος σε μικρό βάθος. Η οπή ωοτοκίας του δάκου και η σίτιση των προνυμφών στο μεσοκάρπιο προκαλεί μείωση τ ν αποδόσεων εξαιτίας της κατανάλωσης πολτού και της πρόκλησης πρόωρης πτώσης των καρπών (Corrado et al., 2012). Επίσης, δημιουργούν κανάλια στο εσωτερικό του καρπού κατά τη διάρκεια της σίτισης, επιτρέποντας έτσι την είσοδο δευτερογενούς μόλυνσης από βακτήρια (παράσιτα) και μύκητες που σαπίζουν τους καρπούς και μειώνουν την ποιότητα και την ποσότητα του ελαιολάδου, αυξάνοντας σημαντικά και το επίπεδο ελεύθερων λιπαρών οξέων (οξύτητα) του ελαιολάδου (Pavlidi et al., 2013). Έχει υπολογιστεί ότι η μέση απώλεια καλλιεργειών είναι της τάξης του 5-30% της συνολικής παραγωγής της ελιάς, ακόμη και με εντατικά μέτρα ελέγχου των χημικών ουσιών (Corrado et al., 2012). 4 Ο έλεγχος και ο περιορισμός της εξάπλωσης του δάκου λαμβάνει χώρα με τη χρήση χημικών εντομοκτόνων. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει ανάγκη για χρήση πιο φιλικών προς το περιβάλλον μεθόδων ελέγχου, όπως για παράδειγμα η μέθοδος της μαζικής παγίδευσης (mass trapping), της προσέλκυσης σε τοξική επιφάνεια (lure and kill), η τεχνική απελευθέρωσης στείρων εντόμων (Sterile Insect Technique), η χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων (π.χ. ταινίες σωματιδίων με βάση καολίνη) και η βιολογική καταπολέμηση, ο έλεγχος του δάκου εξακολουθεί να βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε εντομοκτόνα, ιδιαίτερα τα οργανοφωσφορικά (OPs). Μεταξύ αυτών, τα οργανοφωσφορικά dimethoate χρησιμοποιούνται ευρέως λόγω της χαμηλής διάρκειας παραμονής τους στην ελιά. Στις μέρες μας χρησιμοποιούνται επίσης ως σκευάσματα το πυρεθρινοειδές alpha cypermethrin καθώς και η μακροκυκλική λακτόνη φυσικής προέλευσης spinosad (Skouras et al., 2007). Στην Ελλάδα, ωστόσο, τα καλύτερα αποτελέσματα χημικού ελέγχου του δάκου έχουν δώσει η εφαρμογή δύο οργανοφωσφορικών εντομοκτόνων: του fenthion (εμπορική ονομασία Leybacid) και του dimethoate (εμπορική ονομασία Rogor), τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί εναντίον του δάκου για περίπου τέσσερις δεκαετίες. Το Fenthion ως λιποδιαλυτό, χρησιμοποιείτο για τους ψεκασμούς του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, πριν αρχίσει η ωρίμαση του καρπού και το dimethoate αργότερα, κοντά στην συγκομιδή. Οι ψεκασμοί σταματούν ένα μήνα πριν τη συγκομιδή (Τζανακάκης, 1980). Παρά ταύτα η ανεξέλικτη και μη ορθολογική χρήση τους έχει ως αποτέλεσμα τα επιβλαβή έντομα να αποκτούν ανθεκτικότητα στα αντίστοιχα σκευάσματα, με αποτέλεσμα πολλοί ερευνητές να προσπαθούν να αναπτύξουν εναλλακτικές μεθόδου αντιμετώπισης των εντόμων. Σκοπός των εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης του δάκου είναι η εξάλειψή ή ο περιορισμός της χρήση εντομοκτόνων. | el |
| heal.advisorName | Σκούρας, Παναγιώτης | el |
| heal.committeeMemberName | n/a | el |
| heal.academicPublisher | ΤΕΙ Πελοποννήσου | el |
| heal.academicPublisherID | teipel | |
| heal.fullTextAvailability | true |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο:
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στην ακόλουθη συλλογή(ές)
Εκτός από όπου ορίζεται κάτι διαφορετικό, αυτή η άδεια περιγράφετε ωςΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 3.0 Ηνωμένες Πολιτείες