Ιδρυματικό Αποθετήριο Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου
Η βιολιπασματοποίηση των υγρών αποβλήτων των ελαιουργείων
Αποθετήριο DSpace/Manakin
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
| dc.contributor.author | Παναγιωτοπούλου, Γεωργία | el |
| dc.date.accessioned | 2015-11-25T06:05:25Z | |
| dc.date.available | 2015-11-26T03:01:00Z | |
| dc.date.issued | 2015-11-25 | |
| dc.identifier.uri | http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/17030 | |
| dc.title | Η βιολιπασματοποίηση των υγρών αποβλήτων των ελαιουργείων | el |
| heal.type | Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία | el |
| heal.secondaryTitle | el | |
| heal.keyword | Ελιές | el |
| heal.keyword | Επεξεργασία | el |
| heal.keyword | Απόβλητα | el |
| heal.contributorName | el | |
| heal.language | gre | el |
| heal.access | free | el |
| heal.accessText | el | |
| heal.license | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | el |
| heal.fileFormat | * | |
| heal.recordProvider | ΤΕΙ Πελοποννησου | el |
| heal.publicationDate | 1998-01-01 | el |
| heal.abstract | Σήμερα το 98% των καλλιεργούμενων ελαιόδεντρων βρίσκεται συγκεντρωμένο στην περιοχή της Μεσογείου. Η Ευρώπη παράγει το 78-80% του ελαιολάδου και η λεκάνη της Μεσογείου το 98,5-99% των ελαιοκομικών προϊόντων. Στην χώρα μας, που κατέχει την τρίτη θέση στην παραγωγή του ελαιολάδου, η ελιά καλλιεργείται σε έκταση 6.908.011 στρέμματα ενώ όλες οι άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες μαζί σε 9.097.440 στρέμματα. Ο συνολικός αριθμός ελαιοδέντρων ανέρχεται περίπου σε 135.000.000 δέντρα, από τα οποία 112.000.000 είναι σε συμπαγείς ελαιώνες (Γεωργική Στατιστική 1990). Από την αρχαιότητα το δέντρο της ελιάς αποτελεί ανεκτίμητο κόσμημα του Μεσογειακού τοπίου, είναι βασικός συντελεστής οικονομικής ανάπτυξης και τα προϊόντα του, το λάδι και οι ελιές συνιστούν κύρια συστατικά της διατροφής όλων των μεσογειακών λάων. Κατά την μεταπολεμική περίοδο η συνεχώς αυξανόμενη οικονομική σημασία του ελαιολάδου και των βρώσιμων ελιών οδήγησε στην εντατικοποίηση της καλλιέργειας της ελιάς και την υιοθέτηση σύγχρονων καλλιεργητικών συστημάτων εκμετάλευσης. Οι εξελίξεις αυτές είχαν σαν συνέπεια να αυξηθεί η χρήση των χημικών λιπασμάτων και βιοκτόνων από τη μια μεριά, ενώ από την άλλη, να εισαχθούν υψηλής δυναμικότητας και πιο αποδοτικά ελαιουργικά συγκροτήματα επεξεργασίας. Στα αρνητικά του σύγχρονου μοντέλου εκμετάλευσης που διαμορφώθηκε μεταπολεμικά, πρέπει να υπολογιστεί και η επιβάρυνση του οικοσυστήματος τόσο από την υπέρμετρη χρήση χημικών ουσιών, όσο και από την ανεξέλεγκτη διάθεση στο περιβάλλον των υψηλού ρυπαντικού φορτίου ελαιουργικών αποβλήτων. Οι όγκοι των αποβλήτων, που παράγονται από τα σύγχρονα φυγοκεντρικά ελαιοτριβεία, είναι τόσο μεγάλοι που καθιστούν την διαχείρισή τους προβληματική. Αλλά, και το ρυπαντικό τους φορτίο υπερβαίνει κατά κανόνα την αφομοιωτική ικανότητα των φυσικών αποδεκτών. Στην παρούσα εργασία επιχειρείται μια κριτική επισκόπηση των μεθόδων αξιοποίησης και ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων με την ελπίδα να αποτελέσει μια μικρή συμβολή στην προσπάθεια αντιμετώπισης των αγροπεριβαλλοντικών προβλημάτων. | el |
| heal.advisorName | Ηλιόπουλος, Αναστάσιος | el |
| heal.committeeMemberName | el | |
| heal.academicPublisher | ΤΕΙ Πελοποννήσου | el |
| heal.numberOfPages | 65 | * |
